Aura egzotyki, powab orientalnej, baśniowej tajemniczości, element grozy — to przyczyny długowieczności legendy o skarbie barona Ungerna, demonicznego dowódcy Azjatyckiej Dywizji Konnej szalejqcej na terenie Mongolii w początkach lat dwudziestych naszego wieku.
Sierecki, który Mongolię zna z autopsji, nie próbuje szukać rozwiązania zagadki skarbu — prezentuje on w swej książce jakby dalszy ciqg legendy, przy czym nie sam Ungern czy jego skarb jest tu najważniejszy, ale ludzie wciągnięci w orbitę jego oddziaływania oraz cale awanturnicze tło wydarzeń. W murach lamaickiego klasztoru, wzniesionego wśród skal na skraju pustyni i stepu, znajdują schronienie ranny Polak, wracający z syberyjskiego zesłania, i piękna Tamara, córka carskiego generała. W tym romantycznym otoczeniu, w atmosferze nieustannego zagrożenia, między obojgiem młodych rodzi się miłość.