"(...) Urodziłem się jeszcze za Franciszka Józefa, poiłem się austriackim mlekiem i byłem społecznie określony jako syn nadzorcy - administratora browaru. A potem funkcjonowałem pośród czterech warstw społeczeństwa. Myślę, że dlatego mogę uważać się za człowieka wykształconego. (...) Nieważne, że jestem doktorem praw, studiowałem łacinę, grekę, prawo europejskie i prawo kościelne, (...) najważniejsze, że pracowałem między zwykłymi, szarymi ludźmi. (...) U nas w można spotkać wielu ludzi z uniwersyteckim wykształceniem... Zastanawiam się, czy są to złamane życiorysy, czy jest to złamane piękno epoki? Widać tak musiało być, ale ta epoka już się kończy i ja też odchodzę.
(...) Tam, gdzie teraz mieszkam, w mrowiskowcu na Kobyliskach, czuję się jak w hotelu. Wydaje mi się, że jestem gościem u kogoś, że nie przebywam u siebie. Mój czas zatrzymał się w Nymburku i na peryferiach Pragi, w Libni. Kocham tylko Nymburk i Libeń, o niczym innym nie piszę i nie pisałem.
(z wywiadu Stanisława Zawiślińskiego z Bohumilem Hrabalem)"