Anteny Adama Zagajewskiego są nastawione zarówno nadawczo, jak i odbiorczo. Nadawczo, bowiem wiersze-anteny są medium, przez które rzeczywistość opowiada swoją różnorodność i fragmentaryczność. To rzeczywistość niekoniecznie osobista, ale bardzo osobiście i czule odbierana i interpretowana. Wiersze-anteny to zarówno dłuższe poematy o lekkiej, miękkiej frazie („Europa w zimie”, „Życie nie jest snem”), jak i krótkie, tajemnicze utwory, broniące się swoją lapidarnością i wielością znaczeń przed jednoznacznym komentarzem („Małe przedmioty”, „Burza”). Odbiorcze nastawienie Anten to natomiast oczekiwanie na nowe odczytania, wolne od etykiet, od których tak trudno się uwolnić wybitnej poezji.