“Wysoka wrażliwość to więzienie. Człowiek cały czas czuje się osaczony przez własne emocje.”

“Wydaje nam się, że jeśli zrobimy co należy, poczujemy się lepiej, ale wcale nie musi tak być. Czasami zamiast ulgi przychodzi niepokój. A na miejscu pewności pojawi się wątpliwość. Tak jakby ta gra nigdy nie miała końca i gdy rozwiązujemy supeł na jednym krańcu nitki, pięć innych węzłów powstaje na drugim.”

“Dotarło do mnie, że ja i Kamil Przybora mamy ze sobą coś wspólnego. On marzył o wolności, która pozwoli mu wyjść na ulicę i nie napotkać nieprzychylnych spojrzeń, nie słuchać obelżywych słów pod swoim adresem i żyć tak, jakby dostał od losu jeszcze jedną szansę. I ja również marzyłam o wolności. Tej najprostszej. Marzyłam też o miłości. Bo każdy człowiek tego właśnie pragnie. Kochać i być kochanym”

“Trafił za kraty z dnia na dzień, wyrwany z życia, jakie znał i które w zasadzie dopiero zaczynał budować. Nikt go nie słuchał, nikt nie próbował pomóc... Jego krzyk był niesłyszalny.”

“Powinien być murarzem, stawiał najlepsze na świecie mury między ludźmi.”

“Gdy po ciężkim dniu matka stoi na balkonie, aby wyrzucić dzieciaka, to jednocześnie jest na dole, żeby go złapać.”

“W świecie macierzyńskim jest jedna zasada: nigdy nie wierz matce, że jak się umówi, to przyjdzie. Zapewne się nie zjawi bo będzie miała bliskie spotkanie z inhalatorem lub termometrem”

“Nim zabrzmiały pierwsze dźwięki, napotkał uważne spojrzenie dziewczyny i jej delikatny uśmiech, które sprawiły, że już nie mógł się doczekać zrobienia użytku z otrzymanego numeru telefonu. Wiedząc, że najbliższe dni spędzi jednak głównie na przygotowaniach do policyjnej realizacji , przypomniał sobie, że jest uważany za człowieka cierpliwego. Czymże jednak jest cierpliwość, jeżeli nie przetestujemy jej w obliczu najbardziej palących pragnień?”

“Śmierć nie była dla niej czymś obcym; towarzyszyła jej od dzieciństwa, deptała po piętach, zerkała przez ramię. (...) miewała niekiedy wrażenie, że została przeklęta przez jakąś nieżyczliwa boginię z greckiego mitu, która skazała ją na stratę każdego, kogo pokochała.”

“(...) nie była detektywem, ale jako terapeutka umiała słuchać. Potrafiła usłyszeć wszystko, co nie zostało powiedziane”

“(...) wiedziała jednak, że to nie zjawa ani potwór.To był zwykły mężczyzna, nie warty mitologizacji; nie zasługiwał na nią. Ten ktoś zasługiwał tylko na litość i strach, o ile potrafił wzbudzić je w swoim sercu.”

“Czasami śmierć człowieka dopiero pokazuje zupełnie inne oblicze bliskich osób.”

“W szachach, podobnie jak w życiu, gambit oznacza poświęcenie czegoś o mniejszej wartości, żeby uzyskać przewagę.”

“Bo nie wystarczy kogoś kochać - trzeba mu jeszcze zaufać. I walczyć o to uczucie. Stworzyć coś nowego, coś, co będzie należeć tylko do nas. Dopiero wtedy miłość będzie miała znaczenie.”

“Najtrudniej jest okłamać tych, od których sami oczekujemy prawdy.”

“(...) czy niektórzy ludzie rodzą się obarczeni genem zła, czy to okoliczności czynią ich potworami.”

“(...) by pokonać wariata sam musi stać się równie nieobliczalny jak on.”

“Wybaczenie można ofiarować, można je otrzymać, ale najtrudniej jest przebaczyć samemu sobie.”

“(...) posiadają tę mistyczną właściwość, pozwalają ludziom spoglądać oczami innych ludzi. Biblioteka to pomost pomiędzy kulturami.”

“Ta dziewczyna nie była kawałkiem puzzli, który gładko wpasowuje się do reszty i po chwili znika, tak że nie sposób go odnaleźć. Od pierwszej chwili przypominała raczej kamień w bucie. Uwierający tak długo i uporczywie, że w końcu musisz zareagować.”

“Bardzo trudno jest zmierzyć się z własnym strachem. Każdy bowiem ma swój. Szyty na miarę. Jej strach miał dźwięk głuchego łoskotu bezwładnego ciała upadającego na ziemię.”

“Za mało, by żyć, za dużo, by umrzeć. (...) Wie Pan jak to jest, kiedy zasuwa się na pełnych obrotach cały rok, a na koniec się okazuje, że nie ma pieniędzy nawet na to, by zabrać dzieci nad krajowe morze?”

“We wczesnej młodości Weronika nie podejrzewała siebie o to, że będzie zdolna czerpać aż tyle radości z życia rodzinnego. Kiedyś wciąż chciała więcej i mocniej. Rzadko się zatrzymywała. Zrobiła to dopiero przy Hubercie i Oliwii.”