Zaginiona recenzja

‼️WOW‼️

„Widział, jak dziewczyna weszła do lasu. Słyszał, jak się z niego naśmiewała. Wszystkie się naśmiewają. Niby nic nie mówią, ale robią te miny. Miny są najgorsze, okropne, krzyczą do niego. Tamte dwie też stroiły miny. [...] Po zabójstwie czuł się inaczej. Czuł się spokojniejszy. Nikt nie robił już min.”

Jeden z najlepszych polskich kryminałów, jakie czytałam. Piotr Kościelny przedstawia nam nieco inny świat niż w większości tego typu powieści. Akcja głównie dzieje się w małym miasteczku i opowiada o ludziach zatrzymanych w czasach PGR, żyjących na koszt państwa i mających zaściankowe poglądy. A między nimi wszystkimi mieszka Krzysiek ze swoją dziewczyną Agnieszką, która po grubej awanturze zostaje tytułową zaginioną. Nic dziwnego, że opierając się na powszechnym modelu podejrzanym zostaje Krzysiek, a miejscowi wcale nie pomagają się tego wrażenia pozbyć. Chociaż zgłosił zaginięcie i próbował współpracować z władzami, policja zrobiła z niego winnego morderstwa dziewczyny. Jedynym sprzymierzeńcem okazuje się zapijaczony, ale niegdyś genialny śledczy Tomek Świderski. Wysłany na przymusowy urlop mężczyzna postanawia pomóc Krzyśkowi i jednocześnie zmierzyć się ze swoimi demonami.
Podczas lektury zapoznajemy się z akcją z różnych punktów widzenia - genialnie skomponowane rozdziały sprawiające, że nie można się oderwać. Klasyczne „Jeszcze jeden i idę spać”, aż tu nagle cała książka przeczytana.
Wiele kryminałów jest przewidywalnych, ale „Zaginiona” zaskakuje wiele razy, a takie zwroty dzieją się najczęściej za sprawą indywidualnych chęci zemsty bohaterów.
Najbardziej powaliło mnie jednak zakończenie - genialne!!!

No i troszeczkę o książce samej w sobie. Na początku byłam nieco sceptyczna widząc okładkę, ale jak to się mówi, nie oceniamy książki po okładce. Trochę jest szeroka i przez to się wydaje, że dziwnie leży w ręce, ale to już szczegół. Bardzo podoba mi się druk - książka jest naprawdę przejrzysta i ma gruby papier, zatem nic, tylko czytać i brać się za „Zwierza”. 😊