Chrzciciel recenzja

Z ciekawością sięgnąłem po drugi tom przygód komisarza Rafała Lichego z Katowic, bo pierwszy – 'Szafarz' – bardzo mi się spodobał. W tej książce Lichy wraca w rodzinne strony, do Międzybrodzia żywieckiego, oddelegowany tam przez prokuraturę okręgową, aby przyjrzeć się śmierci 13-letniego Miłosza Rejtana. Oficjalne śledztwo prowadzone przez brata Lichego – komendanta z Żywca, ustaliło, że chłopak popełnił samobójstwo, ale prokuratura ma co do tego duże wątpliwości. Lichy zostaje wysłany do Żywca, by pogrzebać w sprawie i pomóc bratu. No więc nasz komisarz jeździ po okolicy i rozmawia z ludźmi, którzy znali chłopaka. A potem mamy drugie morderstwo, dzieje się.

W trakcie śledztwa Lichy doświadcza wielkiej i nagłej powodzi na Żywiecczyźnie, mało co nie zostaje jej ofiarą. Dość powiedzieć, że w drugiej części książki komisarz pracuje, pływając łódką po zalanych terenach. Poza tym dużą część jego aktywności pochłaniają poszukiwania zagininionego w powodzi psa – Sierści.

Najciekawsze są w książce świetnie opisane realia życia w regionie, spotyka Lichy zaangażowane nauczycielki, bogatych biznesmenów, pracowników elektrowni szczytowo-pompowej w Żarze – opis działania tej elektrowni też jest walorem książki. Inny pozytyw to świetne sceny powodzi i walki z nią.

Z drugiej strony książka ma liczne słabości, są w niej niepotrzebne wątki, na przykład ten biznesmena Wagnera i jego rodziny – rodem z kryminału klasy nawet nie B, ale C. Inny zbędny wątek związany jest z Cyrą – arcywrogiem Lichego.

Poza tym Lichy prowadzi śledztwo sam, wszystko ma w głowie, poza tym olewa policjantkę przydzieloną mu do pomocy. A na końcu bach, nasz komisarz niby Sherlock Holmes znajduje rozwiązanie zagadki morderstw i oczywiście ma rację. No cóż, to nie XIX, ale XXI wiek i tak się teraz nie pracuje: śledztwa prowadzą grupy ludzi, są burze mózgów, jest dokładna kronika zdarzeń itd., jak w kryminałach Mankella. To co robi Lichy, wygląda na totalną amatorszczyznę i improwizację, ale on przecież jest genialnym śledczym...

Środkowa część książki jest słaba, mamy tam wspomniane niepotrzebne wątki Wagnera i Cyry, oraz rozwlekłe opisy życia wewnętrznego Lichego, to z kolei trąci powieścią XIX-wieczną. Moim zdaniem siłą Brudnika jest realistyczny opis Górnego śląska, z jego problemami i mieszkańcami, a wszelkie inne wtręty tylko osłabiają książkę.

W sumie za długie to, za dużo wątków, no ma z pewnością Brudnik talent pisarski, ale jakby nad tym wszystkim nie panuje, napawa się swoją frazą i fabułą, a te mu uciekają, rozwijają się ponad miarę. Brakuje mu chyba dobrego redaktora, który by wyciął trochę z książki.

Po tym tomie jestem rozczarowany, miało być lepiej, a jest w najlepszym razie tak samo...

Audiobook jest świetnie czytany przez Mariusza Bonaszewskiego.