Czas KOR-u. Jacek Kuroń a geneza Solidarności recenzja

Książka jest drugim tomem dzieła życia profesora Friszke: wielotomowej biografii politycznej Jacka Kuronia; przy okazji dostajemy historię opozycji politycznej w PRL-u. W tej książce przedstawia autor losy opozycji skupionej wokół Jacka Kuronia w latach siedemdziesiątych; w tej dekadzie najważniejszym wydarzeniem było powstanie KOR-u w roku 1976.

Trzeba prof. Friszke przyznać, że wykonał benedyktyńską pracę, przekopując się przez akta ubeckie, do których miał pełny dostęp; wykorzystał te dokumenty w sposób bardzo wyważony. Notabene, widać z tej książki dużą skalę esbeckiej infiltracji opozycji demokratycznej w końcu lat 70.

W efekcie powstało potężne dzieło pełne interesujących, wcześniej nieznanych faktów. Z drugiej strony brakuje mi w książce pewnej syntezy i skrótu, czytelnik gubi się często w niepotrzebnych szczegółach, które przesłaniają ogólniejszy obraz. No cóż, nie pierwszy raz profesor Friszke ma problem z syntezą...

Na przykład autor na wielu stronach przedstawia poglądy polityczne Kuronia po wyjściu z więzienia jesienią 1971 r., prawdę mówiąc jest to mało ciekawe, bo na początku panowania Gierka opozycja polityczna była de facto martwa, po prostu ówczesny władca Polski kupił ludzi konsumpcją. Tak naprawdę opozycja zaktywizowała się dopiero po nieudanej podwyżce cen z czerwca 1976 r., i represjach wobec uczestników wydarzeń w Radomiu i Ursusie. Wtedy właśnie powstał KOR. Innym punktem zapalnym były zaproponowane przez Gierka zmiany w konstytucji utrwalające kierowniczą rolę PZPR. Trzecim czynnikiem, który doprowadził do ożywienia się opozycji politycznej była gwałtownie pogarszająca się sytuacja gospodarcza pod koniec lat siedemdziesiątych.

Tendencja do gubienia się w drobnostkach jest też bardzo widoczna gdy autor cały rozdział poświęca sporom w łonie opozycji w końcu lat 70. Mowa jest o powstaniu ROPCIO i jego oddzieleniu się od KOR-u. Ta część książki pełna jest detali, rozmów, spotkań, wewnętrznych sporów w opozycji, przedstawia Friszke szczegółowo poglądy adwersarzy, nudy po prostu. Dlatego czyta się tą grubą książkę ciężko.

Tylko dla wytrwałych.