Lockdown recenzja

• Kontunuując opowiadanie Wam dlaczego ta książka jest po prostu de***na, nie sposób nie spojlerować. A więc. Polskie Siły Zbrojne jeżdżą po Warszawie amerykańskimi samochodami Humvee. No ciekawe bardzo, a jeszcze ciekawsze jest montowanie na nich karabinów wielokalibrowych M2HB. No i z tym arsenałem Policja i Wojsko otwierają ogień do cywili. Na ulicach Warszawy. Z takiej broni to z tłumu robi się sałatka mięsna, no ale znów – autor ma fantazję niezłą.
• Podejście Władzy do cywili. Ja rozumiem, że dyscyplina, jakieś gazy czy pałki, ale nawet w ekstremalnych sytuacjach środki przymusu bezpośredniego to nie (błędnie nazywana, ale no niech będzie na potrzeby recenzji) ostra amunicja! Pacyfikacja ludzi w Galerii Młociny (hah! Fajnie, IRL mam do niej jakieś 7 minut z buta) bo nie chcieli wyjść ze sklepu jak w 4 minuty wprowadzono lockdown - to coś niesamowitego. Cytatów będzie się sypało, bo autor zadbał o to, jest z czego brać „Obsługa w asyście wojska wyprowadza klientów” – jeszcze bym zrozumiał, u nas przecież za pandemii WOT pomagał Policji ścigać gówniarzy po lasach i wlepiać mandaty za maseczki, za chodzenie po ulicy jak nie wolno było. Ale tutaj jest mocno do przodu. „Najgorzej było w Galerii Młociny, w której zamykanie miały zabezpieczać dwa oddziały wojska” CO TO SĄ DWA ODDZIAŁY WOJSKA PANIE AUTOR!? Tysiąc żołnierzy, dwa miliony czy piętnaście? Co to za nomenklatura? A ponoć wywiad do książki i research Pan robił? Mam też podejrzenie graniczące z pewnością, że ulubioną sceną z gier komputerowych dla Roberta Ziębińskiego jest strzelanie do cywili w Call Of Duty na lotnisku (była tam taka, cover wśród terrorystów) – mianowicie Ci wyprowadzani z Galerii Młociny nie słuchali się żupaków, więc Wojsko (!) w panice (!!) otworzyło ogień (!!!) do zakupowiczów. Czytałem dwa razy, ale nigdzie nie było zastrzeżenia, że to np. czyjś sen albo obawa albo fantazja, ale nie. Latają nagle koktajle mołotowa (!) ale nie wiadomo kto do kogo rzuca. Płonący stanik spada jakiejś kobiecie na głowę i podpala jej łepetynę. Na wyposażeniu wojskowym jak ostatnio sprawdzałem ich nie ma, ale może nie jestem na bieżąco… No a jak idziecie na zakupy do galerii to ze dwie sztuki zawsze ma się przy sobie. Nie macie na zakupach butelek z benzyną skitranych? Na wypadek jakby wojsko wbiło do środka i zaczęło do Was nawalać z karabinów? Nie? Dziwne. Ja zawsze mam co najmniej dwie.
• Następny hit. Ochroniarz wiezie córkę milionerki, dostaje „czymś” w łeb i zupełnie świadomie udaje martwego, żeby go nie zabili. W tym czasie oczywiście porwanie dochodzi do skutku. Super, taki ochroniarz to skarb. To ten Karol co pomaga Oldze całą książkę. No ja bym wolał takiego Crissiego z Man on Fire, ale co ja tam wiem.
• Wszyscy w książce nieważne kto by to nie był oglądają jeden film z Paulem Newmanem (pierwsze 48 stron książki) i słuchają jednego wykonawcy tj. Arra Peppera (ja nie znam, ale to nawet dobrze bo by mi zbrzydło). To już nawet Jacek Kurski w TVP ma więcej finezji w doborze piosenek Zenka na antenie czy festiwal w Opolu niż Ziębiński w swojej tzw. „twórczości”.
• Mentalność Polaków podczas lockdownu w tej książce to jakiś obłęd. Plądrowanie i kradzieże, złodziejstwo i bandyctwo co najmniej jakby to u Nas jakiś Policjant zatrzymał bandytę co się udusił z ćpania, a ludzie się zdenerwowali i pobiegli rozp****alać miasto. Albo jakieś przedmieścia Paryża, bo pewnej grupie społecznej coś z zasiłkami mieszają. Niesamowite.
• Karabiny i inne takie w książce Lockdown „lśnią od smaru” co jest niezwykle osobliwe, bo jakby tak było to by zebrał ten smar cały możliwy syf i taki cud techniki przestał by działać.
• Żołnierze ratują z opresji ludność cywilną gnębioną przez bandytów strzelając do bandytów. A potem do ludności cywilnej. Zależy od sceny w książce. Myślę, że warto skierować swoje kroki do terapeuty i porozmawiać o skłonnościach do opisów masakry ludności cywilnej. Serio.
• Emocje matki. Matce porywają dziecko. Co się wtedy dzieje? Ja dzieci nie mam (przynajmniej o żadnych nie wiem), ale mają moje siostry i wiem, że są zdolne walczyć o nie jak lwice. Czasami wręcz do przesady. Natomiast nasza Olga wdaje się w romans ze swoim ochroniarzem i pieprzy się z nim (nie moja wina, autor tak pisze językiem takim nieładnym) bo lubi się pieprzyć (tak, to jej słowa) w kółko i na okrętkę z ochroniarzem, podczas gdy jej córka leży we własnych szcz… w ubraniu nieczystym już w jakiejś piwnicy wśród obleśnych porywaczy. Carter czy Chattam wiedzieliby co zrobić z córką w tej piwnicy, a Masterton to się nawet wzdrygam pomyśleć. Tu nic się nie dzieje z porwaną. Ergo – emocje matki wobec porwania córki są mniej więcej takie jak moje, kiedy czekam na koniec reklamy przed finałowym pytaniem w Milionerach „niech to się wreszcie skończy”. Tak ważny czas dla odnalezienia porwanej córki Ogla postanawia przegruchać w objęciach Karola. Wyborna jest ta fabuła.
• Opisy scen seksu to jest niesamowitość sama w sobie. Przez przyzwoitość, acz nie pruderyjność nie będę cytował. A wiecie, że autor ma w planach powieść erotyczną? Super! Gimnazjaliści będą mieli używanie!

„Pocisk trafił tuż nad łukiem brwiowym. Martwy chłopak wpadł do środka vana. Jego krew ochlapała Oldze twarz”

„kobieta stała jak wmurowana”

„Widział zapięte w pasy martwe ciało Aśki i kolegów, którzy szamotali się bezładnie”

„Mimo seksu, kilku orgazmów i ciepłego posiłku mrok w jej głowie nie dawał za wygraną. Wszystkie myśli biegły w stronę Dominiki.”