Życie za szczyt. Polacy w Himalajach i Karakorum recenzja

Każdy z nas ma jakieś pasje. Pewnie wielu z Was, którzy przeczytają ten tekst, uwielbiają czytać książki i jest to dla nich najważniejsza pasja życia albo jedna z najważniejszych. Do czego zmierzam? Ta nasza pasja czytania nie wiąże się z zagrożeniem życia. Życia swojego, a w żadnym przypadku kogoś innego. No może wkurzony mąż/żona powie często parę ostrych słów: Znowu k***** wydałaś/łeś pieniądze na książki!!! Nie ma ich już gdzie trzymać..., ale chyba nie grozi nikomu śmierć w takim wypadku.

Życie himalaisty jest zupełnie inne. Jego pasja może w ułamku sekundy zakończyć się tragiczną śmiercią. Góry, szczególnie te najwyższe, jak Himalaje i Karakorum, nie uznają najdrobniejszych błędów. A te błędy potęguje zmęczenie, wysokość i choroby z tym związane, panująca niesprzyjająca pogoda, a nawet... brak drugiej osoby koło siebie. Życie za szczyt. Polacy w Himalajach i Karakorum jest książką o śmierci. O śmierci w różnych okolicznościach, o śmierci, której czasem można było uniknąć. Niestety w tych przypadkach nie udało się oszukać przeznaczenia.

Autorem niniejszej publikacji jest Rachela Berkowska od lat związana z prasą i Internetem. Pracowała w różnych magazynach, takich jak: Pani, Glamour, Viva, National Geographic czy Traveler. Prowadziła serwis Książki Wirtualnej Polski, a obecnie pracuje w serwisie Grupa ZPR Media i także związana jest z książkami. Jest autorką bardzo interesującej biografii ultramaratończyka, Ryszarda Kałaczyńskiego. Polecam bardzo Wytrwać w biegu, to znakomita lektura! Uwielbia góry i skialpinistyczne wyprawy.

Okładka przyciąga wzrok, szczególnie gdy uwielbia się górskie pejzaże. Zdjęcie okładkowe pochodzi z archiwum wybitnego himalaisty, Jerzego Kukuczki, który zginął na ścianie Lhotse. Jego lina pękła podczas zdobywania południowej ściany, a nasz najwybitniejszy himalaista spadł 2000 metrów w przepaść. Nie o Kukuczce to jest opowieść. Poznamy tu innych, którzy zakończyli swój żywot z dala od swojego domu. Autorka prześledziła pracowe wycinki, przeczytała wiele książek o górskich wyprawach, rozmawiała z innymi himalaistami, odwiedziła rodziny tragicznie zmarłych. Dzięki temu mogła napisać rzetelnie książki o tych, którzy zostali tam na zawsze. Próbuje odpowiedzieć na szereg pytań, których tajemnica pozostała wiele tysięcy kilometrów stąd.

Wiele z tych śmierci głęboko utkwiło mi w pamięci. Przytoczę jedną z nich w słowach Wandy Rutkiewicz:

Mowa tu o Barbarze Kozłowskiej, która 18 sierpnia 1985 roku wraz z Wandą i jeszcze jednym himalaistą, chciała zdobyć Broad Peak. Niestety podczas wejścia źle się poczuła i postanowiła powrócić sama do bazy. Zapewne była bardzo wyczerpana i chciała sobie skrócić przejście przez wzburzony potok. Nie chciało jej się iść dłuższą drogą, nie była może już w stanie, okrążyć potoku i przejść przez mostek kilkaset metrów dalej... Przewracając się, ciężki plecak zrobił swoje...

To tylko jedna z historii, które są bardzo smutne. Ginęli tam nasi rodacy (i nie tylko). Jednak to był ich i tylko ich wybór. To kochali życiu najbardziej. Góry były ich największą pasją. Obowiązkowa lektura dla tych, którzy lubią literaturę wysokogórską.