Noc Kupały recenzja

Noc Kupały - słowiańskie święto obchodzone w najkrótszą noc w roku, czyli w noc, w którą wszystko jest możliwe...


"Noc Kupały" jest kontynuacją przygód znanej już nam początkującej Szeptuchy Gosławy. Gosia jako Widząca ma znaleźć mityczny Kwiat Paproci i zdecydować komu go oddać. Ponadto w jej związek z ukochanym wkrada się nieproszony gość - zazdrość.

"Cegiełka po cegiełce budowałam między nami coraz wyższy mur. Nie wiem po co poszłam na tę medycynę. Taki zdolny ze mnie rzemieślnik".

Autorka nadal zostaje przy narracji jednoosobowej, ponownie możemy towarzyszyć Gosi w jej przygodach, ale i poznać jej uczucia. No właśnie, Gosia nadal pozostaje Gosią, dlatego pakuje się w coraz to nowe tarapaty oczywiście stara się z nich wybrnąć ze swoistym wdziękiem. 

W tej części autorka raczy nas nowymi bóstwami ze słowiańskiego panteonu, ale również nowymi bohaterami ze słowiańskiego bestariusza. Momentami zadziwia mnie znajomość naszej rodzimej kultury i to jak idealnie Katarzyna Berenika-Miszczuk wpasowała je w XXI wiek. 

Książkę przeczytałam w jeden dzień. Moim zdaniem jest nieco bardziej ekscytująca niż "Szeptucha", ale mimo to nie traci na lekkości stylu. Nadal jest to fajna, relaksująca lektura, godna polecenia na chandrę, czy gorsze dni. Podoba mi się styl autorki i na pewno sięgnę po kolejne książki z tej serii. 8/10