Wszyscy jesteśmy zbłąkanymi owcami recenzja




„Jest taka głębia łez, którą każdy musi przepłynąć, by życie mogło na ochrzcić, nadać imię, ustalić tożsamość“.

Życie na emigracji nie jest łatwe a mimo to wielu ludzi opuszcza swój rodzimy kraj i rusza w świat poszukując swojego miejsca na ziemi. Rzeczywistość często odbiega od wyobrażeń i trzeba zmierzyć się z realnymi dylematami. Przykładem takiej emigrantki jest bohaterka książka pt.: „Wszyscy jesteśmy zbłąkanymi owcami“

Stefania Maria Jagielnicka jest dziennikarką, poetką i powieściopisarką, absolwentką Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, zamieszkałą obecnie w Wiedniu. W 1983 roku uzyskała honorowe dożywotnie członkostwo Arizona Press Club w Phoenix (USA), dokąd wyemigrowała po internowaniu. Na polskim rynku wydawniczym ukazało się do tej pory jej dwadzieścia powieści. Wydała też tomik wierszy i dwie książki z reportażami w języku niemieckim. W styczniu 2012 zdobyła główną nagrodę w Konkursie Literackim Wydawnictwa Astrum za powieść „W żelaznym uścisku“.

„W poszukiwaniu swojego ja odgrywamy różne role, nakładamy maski... I w ten sposób nasza tożsamość stopniowo się rozpływa. W końcu już sami nie wiemy, kim jesteśmy“

Beata ma za sobą dwa nieudane małżeństwa i traci nadzieję, że kiedyś będzie jeszcze szczęśliwa. Urodziła się w Katowicach ale wychowała się w Niemczech. Nie chcąc zatracić języka polskiego, zaczyna pisać książki. Jej marzeniem jest wyjazd do Francji, by tam ułożyć sobie życie na nowo. Poznajemy ją w momencie, gdy razem z przyjaciółką odpoczywa na krakowskim rynku w jednej z kawiarenek. Kobiety zauważają, że jeden z mężczyzna siedzących przy stoliku uważnie przygląda się Beacie.

Thomas jest Austriakiem, ukończył slawistykę i zajmuje się tłumaczeniem słowiańskiej literatury, głównie rosyjskiej. Spotkanie tych dwojga osób sprawia, że ich życie zostaje wywrócone do góry nogami. Nagle Beatą zaczyna się interesować niemiecki wywiad, który ma wobec niej swoje plany. Niebezpieczeństwo stwarza też była żona Thomasa - Jasmin.

„W dzisiejszym świecie wszyscy jesteśmy zbłąkanymi owcami. Przez całe życie błądzimy, nie mogąc znaleźć właściwego miejsca. Wielu emigruje, integruje się w kraju zamieszkania i sami już nie wiedzą, jaka jest ich narodowość.“

Autorka stworzyła historię, w której miłość musi zmierzyć się z przeciwnościami losu, stawić czoła niebezpieczeństwu i tworzonym intrygom. W tle zamieściła niektóre fakty z najnowszej historii Polski, Niemiec i Austrii, która odcisnęła swoje piętno na bohaterach. Przekazuje je przede wszystkim w formie dialogów, jakie toczą między sobą świeżo poznani bohaterowie. Niestety, to sprawiło, że pierwsze rozdziały niesamowicie się ciągną a nawet momentami nudzą. Zbyt dużo i szczegółowo zostały skonstruowane rozmowy, które toczą się nie tylko wokół kwestii emigracji ale też wydarzeń, jakie miały u nich miejsce w przeszłości. Dopiero, gdy Beata postanawia w pewnym momencie odwiedzić ukochanego we Wiedniu, opowieść nabiera odpowiedniego tempa wciągając czytelnika w dziejące się wydarzenia. Od tego momentu książka staje się bardziej interesująca a nawet zaskakująca, chociaż niektóre wątki można łatwo przewidzieć. Po przebrnięciu przez pierwsze rozdziały wypełnione głównie rozmowami przy kawiarnianym stoliku, fabuła staje się bardziej dynamiczna, sytuacja wciąż się zmienia. Narracja trzecioosobowa pozwala widzieć sytuację z kilku punktów widzenia, dzięki czemu uzyskujemy pełniejszy obraz wydarzeń.

„Miłość to jest coś niespodziewanego, coś, co nagle spada na człowieka z nieba“

„Wszyscy jesteśmy zbłąkanymi owcami“ to też opowieść o poszukiwaniu własnej tożsamości w dzisiejszym świecie, w którym są otwarte granice i każdy może zdecydować gdzie chce mieszkać. Autorka przywiązuje w niej ogromną uwagę do warstwy historycznej, dlatego poza miłosnymi perypetiami bohaterów, możemy poznać polityczne i historyczne wydarzenia, które nie są bez znaczenia dla Beaty i Thomasa, zwłaszcza ich światopoglądu oraz sposobu widzenia rzeczywistości. Odnajdziemy w niej typowe elementy charakterystyczne dla romansów ale też wątki, które czyta się jak powieść sensacyjną.

Nie jest to zatem zwykły, prosty romans lecz także sposób przekazania przez autorkę swoich spostrzeżeń i przemyśleń, które wynikają z jej emigracyjnego doświadczenia. Z pewnością jest to propozycja dla tych, którzy szukają w tego typu powieściach czegoś więcej niż tylko nieskomplikowanej historii o miłości.

Recenzja pochodzi z mojego bloga: https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2019/10/517-wszyscy-jestesmy-zbakanymi-owcami.html