TOPR 2. Nie każdy wróci recenzja

Są takie zawody, które budzą we mnie nieustanny podziw ... Należą do nich lekarze i ratownicy. Dlatego też chętnie słucham i czytam o historiach medyków, których służba jest często ryzykowna i niebezpieczna.

Książka "TOPR 2. Nie każdy wróci" Beaty Sabały-Zielińskiej skupia się na wydarzeniach z sierpnia 2019 roku. Jednego dnia pioruny powaliły blisko 200 osób znajdujących się na Giewoncie. Z kolei w Jaskini Wielkiej Śnieżnej trwała wtedy mordercza wyprawa ratunkowa po grotołazów uwięzionych w tamtejszych korytarzach. W obydwu przypadkach mieliśmy do czynienia ze spektakularnymi akcjami ratowniczymi, które śledziła cała Polska. Ale gdzieś po drodze zapominając, że w tych akcjach brali udział konkretni ludzie. Zawodowcy. Dla Toprowców wiązało się to z ogromnym wyzwaniem fizycznym i psychicznym, a także z wielkim poświęceniem.

Autorka bardzo dokładnie opisuje każdą z akcji. Oddaje głos ratownikom oraz uczestnikom tych wydarzeń, ich rodzinom, najbliższym. Książka ma reporterski charakter jednak dzięki wypowiedziom świadków możemy doświadczyć emocji i lęków, jakie im wtedy towarzyszyły.

Nie jest to łatwa lektura, nie tylko ze względu na emocjonalnych wydźwięk ale też z powodu wielu istotnych informacji i prowadzonej analizy działań. Kilkakrotnie musiałam robić sobie przerwę w czytaniu bo intensywność treści wręcz mnie przytłaczała. Ale czytałam dalej. Często z szybciej bijącym sercem i ze łzami w oczach. Potem jeszcze długo przeżywałam tę książkę. Mam ciarki nawet teraz, gdy przypominam sobie o tym, jak ratownicy strzałkowi wchodzą do ciemnych grot bez pewności czy uda im się wrócić tą samą drogą. "TOPR 2" porusza i dostarcza wrażeń.

Na zakończenie zostawię fragment, który bardzo mi się spodobał: "Majestat gór pozostaje niedostrzeżony. Zaśmiecany i okradany z ciszy. Góry przestały być święte. Ludzie mylą beztroskę z wolnością. Nierozwagę nazywają ułańską fantazją, zrodzoną rzekomo z odwagi. Tyle, że szarżują, mając na podorędziu TOPR".

Zachęcam do sięgnięcia po tę książkę!