Ceremoniał pustyni recenzja

Ceremoniał pustyni

Autor: @angell15 ·2 minuty
2023-10-09
Skomentuj
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!
Antologię rozpoczyna opowieść o starych ludziach i drozdach, którzy dobierają się w pary pod koniec życia. Następnie przechodzimy do "Tryptyku", obrazu przedstawiającego stan duszy malarki, która czuje się porzucona przez ojca. Wielka sztuka rodzi się z bólu artysty. W kolejnym tekście spotykamy trębaczkę, która czuje się samotna w związku. Jednym z moich ulubionych opowiadań jest "Pasterka". Ksiądz przyjeżdża objąć nowy urząd, lecz okazuje się, że jedna z pań już skutecznie wszystkim zarządza. Pani Ludmiła jest kobietą z charakterem, która dyryguje wszystkimi wokół. Jej mąż stoi za nią jak cień i nie odważa się wychylić. Ta sytuacja była komiczna.

W "Ikonach" spotykamy dwie kobiety, przeciwstawne sobie. Jedna, skromna zakonnica, druga znana modelka. Rozmawiają o zmarłej matce. Jedna z nich czuła się niedostrzegana przez rodzicielkę i miała do niej żal. Pewne znalezisko może sprawić, że zmieni zdanie.

"Rezonans" opowiada znów o tęsknocie po rozstaniu z kochankiem.

Drugie opowiadanie, które mnie zaskoczyło, to "Shenzhen 3021". Z początku poznajemy dziwne zwyczaje rodzin, w których dzieci po osiągnięciu dojrzałości zrywają kontakt z rodzicami. Wydaje się to takie bezduszne. Starzy są już niepotrzebni i nikogo nie obchodzi ich los. Swoje zadanie wykonali, mogą odejść. Dopiero na końcu okazuje się kim jest główny bohater i to rzuca światło na wcześniejszy tekst.

"Ściany jak dinozaury" było po prostu cudowne. Dwoje młodych ludzi, para, różniąca się poglądami, rozmawia o swoich planach. Można łatwo domyślić się o co chodzi, ale ani jedno słowo nie mówi tego wprost.

W "Odszczepionej gałęzi" pojawia się Weronka, kobieta idealna, która samym swoim widokiem tak zawraca w głowie mężczyzn, że ci ustawiają się do niej w kolejce a ich żony nie mają nic do powiedzenia. Jakby wpadli w trans na głos syreny. Dziwna jest akceptacja sytuacji przez większość partnerek. Świadkiem całej afery staje się przypadkowa turystka.

W "Dowodzie" poznajemy małżeństwo. Ona porzuciła pracę zawodową, by walczyć o życie córki, której trzeba pilnować na każdym kroku. On realizuje się w firmie i mało czasu ma dla rodziny. Kochają się, lecz ich drogi zaczynają się rozchodzić.

W "Skutkach ubocznych" otrzymujemy dyskretny romans w Kamieniu Pomorskim. Pierwszy raz trafiłam na opowiadanie osadzone w moim mieście.

"Ceremoniał pustyni" opowiada o czystej miłości. Dwójka starych ludzi. Ona, już niedołężna, i on, opiekujący się nią do końca i wspominający to jak się poznali.

Jak widzicie, nie są to łatwe tematy. Każde z opowiadań porusza inną strunę w sercu czy też budzi inny rezonans uczuć. W tle niektórych tekstów obecna jest muzyka. Większość dotyczy zwykłych ludzi i ich codziennych spraw. Nic nie jest oczywiste, łatwe i proste, tak jak skomplikowane są nieraz nasze uczucia, które trudno określić jednym słowem.

Znajdujemy tu aluzje literackie do dzieł wielkich pisarzy jak Antoine de Saint Exupery czy Ernest Hemingway.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2023-10-09
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Ceremoniał pustyni
Ceremoniał pustyni
Olga Bartnik
9/10

Pod koniec życia ludzie i drozdy dobierają się w pary… Historie inspirowane autentycznym światem mieszają się tu z poetyką czystej fikcji, a nastroje złożone z kolorowych plam światła pulsują hipnotyc...

Komentarze
Ceremoniał pustyni
Ceremoniał pustyni
Olga Bartnik
9/10
Pod koniec życia ludzie i drozdy dobierają się w pary… Historie inspirowane autentycznym światem mieszają się tu z poetyką czystej fikcji, a nastroje złożone z kolorowych plam światła pulsują hipnotyc...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Dwanaście opowiadań, dwanaście historii, które mają wspólny motyw: śmierć, miłość, spokój. Pod każdym tym słowem kryje się większa głębia i przemyślenia. „Czy zawsze musi coś umrzeć, byśmy mogli prze...

@jagodabuch @jagodabuch

Pozostałe recenzje @angell15

Jak adoptowałem Antona
Adopcja przez samotnego ojca: pełna wyzwań i miłości historia Roberta Klose'a

„Jak adoptowałem Antona” to książka Roberta Klose, amerykańskiego autora polskiego pochodzenia, który wcześniej napisał o swojej pierwszej adopcji, „Adopting Alyosha: A ...

Recenzja książki Jak adoptowałem Antona
Gorejące śniegi
Magiczne starcie na lodzie

Toć była zaiste księga nader ciężka, jakkolwiek przygód pełna! Akcja książki przenosi nas w mroźne realia średniowiecznej Polski, gdzie zderzają się wierzenia pogańskie...

Recenzja książki Gorejące śniegi

Nowe recenzje

Samotnie przeciwko ciemności. Zniweczenie triumfu lodu
Tik-tak, tik-tak
@Chassefierre:

,,Samotnie przeciwko ciemności'' jest chyba najtrudniejszą i zarazem najładniejszą książką z całej serii, choć to ostat...

Recenzja książki Samotnie przeciwko ciemności. Zniweczenie triumfu lodu
Miałeś już nigdy nie wrócić
Współpraca barterowa
@andzelikakl...:

🅡🅔🅒🅔🅝🅩🅙🅐 ▪️Ta historia przedstawia obraz miłości matki do dziecka. Jej bezwarunkowa miłość pokazuje, że jest najważniej...

Recenzja książki Miałeś już nigdy nie wrócić
Hotel w Zakopanem
"Nowe Zakopane" i Agrafka...
@maciejek7:

Do sięgnięcia po książkę „Hotel w Zakopanem” autorstwa Marii Ulatowskiej i Jacka Skowrońskiego skusiła mnie piękna zimo...

Recenzja książki Hotel w Zakopanem
© 2007 - 2025 nakanapie.pl