Zagubieni

Niecałe dwie godzinki i książka przeczytana:-) Bardzo szybko się ją czytało. Wpierw było lekkie wprowadzenie, później delikatne wstrząśnięcie, bo choć nieśmiało na siebie zareagowali, to jednak te stado motyli gdy na siebie spojrzeli zaczęło podskakiwać w brzuchu. Całą sytuację poznamy z ich perspektyw, które czytamy naprzemiennie. Margot i Caspian poznali się na obozie i jak rażeni piorunem od razu wpadli sobie w oko. Dzięki Bogu jej przyjaciółka nie była tu często obecna, bo to prawdziwa torpeda opryskliwości, która wszystkim potrafiła się narzucać i strzelać niezbyt eleganckimi słowami. Jednak, kiedy ktoś zaszedł jej za skórę, a było tu taka jedna, to sprytnym zachowaniem pokazywała jej gdzie jest jej miejsce:-) Później ukazany mamy czas dwóch tygodni później z czego dowiadujemy się, że ich historia jednak nie skończyła się tak dobrze. Margot zerwała z nim kontakt myśląc, że była tylko przelotną miłością, a on odgrywa się na niej za to, że udawała wcześniejszą miłość. Jest przy tym w wielkim błędzie, ale nieprędko to zrozumie. Ich spotkaniu towarzyszy nieciekawa sytuacja, otóż ich rodzice, bo oboje byli po rozwodzie, postanowili się połączyć. Jak sądzicie, są zadowoleni, że mają stać się rodzeństwem? Na domiar złego muszą udawać, że się nie znają. Caspian stawia ją często w dwuznacznej sytuacji, gdyż jego męskie ego czuje się przez nią wykorzystane. Nawet nie wie jak bardzo ją przy tym rani. Czy ta historia może się skończyć dobrze? Czy ich rodzice poznają ukrywaną pr...