W stronę Swanna

Name: W stronę Swanna
Rating: 8.03 (39 reviews)
ISBN: 9788328848047

Marcel Proust

8.0 /10

Ocena 8.0 na 10 możliwych
Na podstawie 39 ocen kanapowiczów

Lista autorów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

8.0 /10

Ocena 8.0 na 10 możliwych
Na podstawie 39 ocen kanapowiczów

Opis

"W stronę Swanna" to pierwszy tom quasi-autobiograficznego cyklu Marcela Prousta W poszukiwaniu straconego czasu, uznanego w powszechnej opinii krytyków za arcydzieło literatury. Pewnego dnia smak magdalenki zanurzonej w herbacie budzi w bohaterze, młodym człowieku rozpieszczonym przez matkę i babkę, wspomnienia. Wraca myślą do miasteczka Combray, gdzie spędzał cudowne wakacje jako dziecko. Powracają też wspomnienia spacerów szlakiem posiadłości pana Swanna, gdzie mieszka niedostępna księżna będąca obiektem westchnień bohatera

Tytuł oryginalny: À la recherche du temps perdu. Du côté de chez Swann

Data wydania: 2012-01-04

ISBN: 978-83-288-4804-7, 9788328848047

Rodzaj: e-book

Wydawnictwo: Fundacja Nowoczesna Polska

Cykl: W poszukiwaniu utraconego czasu, tom 1

Seria: Wolne Lektury

Kategoria: Autobiografia

Stron: 480

dodana przez: bookkeeper

Mamy 16 innych wydań tej książki

Autor

Marcel Proust

Urodzony 10 lipca 1871 roku we Francji ( Neuilly-Auteuil-Passy)

Marcel Proust – francuski pisarz, autor powieści W poszukiwaniu straconego czasu. Rodzice Prousta byli zamożnymi mieszczanami. Marcel urodził się w Auteuil (przyłączonym do 16. dzielnicy Paryża w 1860) w domu wuja swojej matki, dwa miesiące po tym,...

Pozostałe książki:

W poszukiwaniu straconego czasu Tom 6 Nie ma Albertyny

Wszystkie książki Marcel Proust

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Nie taki Proust straszny jak go malują

WYBÓR REDAKCJI

18.10.2021

"Wspomnienie jakiegoś obrazu jest jedynie żalem za pewną chwilą. I domy, drogi, aleje są ulotne niestety, jak lata" Wspomnieć muszę na początku, iż omawianą pozycję "czytałam uszami", czyli że wysłuchałam audiobooka w bardzo dobrym wykonaniu Michała Breitenwalda i w równie wspaniałym tłumaczeniu, niezrównanego Tadeusza Boya - Żeleńskiego. Bałam s... Recenzja książki W stronę Swanna

@Siostra_Kopciuszka × 27

Brak jedynie tego, czego trzeba

WYBÓR REDAKCJI

12.11.2021

Nie wiem, czy są osoby, które nie kojarzą cyklu "W poszukiwaniu straconego czasu". Dla mnie jest on swoistą biblią. Gdy po raz pierwszy przeczytałam powieści Prousta byłam pod ogromnym wrażeniem. Teraz, gdy po latach sięgnęłam po raz drugi po pierwszy tom "W stronę Swanna" byłam bardzo ciekawa, czy nadal będzie mnie tak zachwycać. Od pierwszego... Recenzja książki W stronę Swanna

@klaudiaannacebula × 8

Proust

19.06.2020

Trudno jest pisać coś mądrego o najsłynniejszej powieści świata, powieści, która ma chyba tyle interpretacji ilu czytelników. Napiszę więc o swoich odczuciach. 'W stronę Swanna' - bo na razie o tej części mogę napisać - to złożona z trzech części opowieść Marcela o wspomnieniach z przeszłości, wspomnieniach, które nachodzą go w czasie bezsennych n... Recenzja książki W poszukiwaniu straconego czasu. W stronę Swanna

@Renax × 11

Poetycka podróż przez czas

24.10.2020

W stronę Swanna to pierwszy tom quasi-autobiograficznego cyklu zatytułowanego W poszukiwaniu straconego czasu, napisanego przez francuskiego pisarza, Marcela Prousta. Streszczenie fabuły jest zadaniem niemal niewykonalnym. To książka bardzo emocjonalna, osobista, intymna. Utkana z emocji, przeżyć, obserwacji świata, refleksji i introspekcji, a tak... Recenzja książki W stronę Swanna

@nataliarecenzuje × 3

Zobacz wszystkie (8) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@literackiespelnienie

2023-04-15

8 /10

Przeczytane Francja Psychologiczny Surrealizm Płomienny romans

Oniryczny wernisaż zatopiony w późno jesiennych barwach - schludny, z arystokratycznymi manierami oraz strachem przed błędem. Niczym barokowa orkiestra, która przepychem ukaja do snu. Bo w rzeczywistości to sen - wątpliwych wspomnień, opustoszałej pamięci wijącej się z wyrażeń, z której wyrasta pustka. Bolesna, niewyrażona tęsknota za polami wyobraźni, krystalicznie czysta, przez co wydaje się fałszywa, ukryta i zdradziecka. Za idyllicznym potokiem słów kręci się bęben, który wciąga do komory i zostawia suchym - mimo działania maszyny pracującej, jak pralka w łazience. Przewrotnie o niczym, bo kompulsywnie oddająca się zuchwałości pióra i poezji skazanej na banicję. Odartej z wartości świata, ludzi i czasu. Nic nie jest ważne, bo pamięć przeminęła, a pisarz ledwie pragnie odświeżyć wspomnienia, figury i symbole, które nie może odnaleźć w słowach, bo słowa umarły wraz z ich wypowiedzeniem. Dlatego tak łapczywie, napastliwie robi długie zdania, szuka, kopie, głębiej i głębiej, że w zasadzie zakopuje samego siebie. Proza nie przystająca do dzisiejszego świata, który boi się wyrażać wielkie słowa o pustce, która prowadzi nas do równoległego świata - pełnego ukrytych zakamarków w ludzkiej głowie, która szuka ściany, której nigdy nie było, bo nikt jej nie wybudował...

Hipnotyzująca tafla, która pod dotykiem zapada się jak szczelina z wyspy szaleńca.

× 8 | Komentarze (2) | link |

@anika

2008-09-18

Klasyka - wiadomo. Długaśna - wiadomo. Natomiast rozbawiła mnie historia sławnej już magdalenki wygrzebana gdzieś na necie. Więc może zamiast recenzji kolosa literatury z cyklu: 'ducha wyzionę, a przeczytam', podaję dykteryjkę o ciastku. Smacznego :)"Każde dziecko wie, co Proust maczał w filiżance, ale co to jest magdalenka - tego nikt nie zgadnie. Magdalenka to oryginalny wkład polskiej kultury do kuchni francuskiej. Nie wódka, nie Chopin ani Poniatowski - tylko magdalenka właśnie.Małe ciastka pieczone w kształcie małży z mąki, jaj, cukru, masła z ociupiną soku cytrynowego pojawiły się nagle w XVIII stuleciu w miejscowości Commercy nad Mozą. Krągłe pyszności piekła przyśpiewując niejaka Madeleine Paulmier, kucharka.Starzy ludzie jednak dziwowali się przyśpiewkom: po jakiemu Magdalenka nuciła! A to jakieś dziwne szelesty, a to zanoszenia się nie znane ani Frankom, ani nawet gburawym Bretonom. A hoża kucharka piekła i dziwnie podejmowała się pod boki: a to kucnęła, a to czegości zapiszczała, a to dziwacznie zapaską po klepisku zakręciła, skrzek przy tym obco brzmiący wyrzucając zza stanika: hop dziś, dziś, uha ha!Otóż wieść gminna niesie, że piec magdalenki wyuczył Madeleine w roku 1755 Stanisław Leszczyński, kiedy już bardzo tłusty i starawy osiadł w Luneville jako książę Baru i Lotaryngii, czczony przez Francuzów, dobry pan i mecenas artystów, chociaż - jak twierdzi znawca jego losów Andrzej Zahorski - wcześniej zasłynął z tak rozpustnej konduity, że najwięksi francuscy libe...

» czytaj dalej

| link |

@ilona_m2

2021-10-22

8 /10

Przeczytane

Pamiętam jeszcze z czasu studiów, gdy wykładowca zachwycał się całym cyklem W poszukiwaniu straconego czasu, a cała sala spoglądając po sobie dawała jednoznaczne sygnały - co za dziwak. Wówczas niewiele osób rozumiało wówczas fenomen twórczy Prousta. Po latach, gdy ponownie wróciłam do tego cyklu przekonałam się, że nie taki diabeł straszny jak go malują. Cykl podzielony jest na kolejne etapy życia autora, a pierwsza część "W stronę Swanna" dotyczy dzieciństwa. Dużo tu rozważań natury filozoficznej, opisów miejsc, chwil. Autor niczym malarz pragnie uchwycić i utrwalić wspomnienia za pomocą słów. To powieść, w której czytelnik delektuje się wytwornymi zdaniami, które rozwijają się niczym pąki kwiatów. ten pisarz potrafi czarować słowem. Gdy już przyzwyczaimy się do stylu autora wkrótce okaże się, że książka ma nam tak naprawdę wiele do zaoferowania. Przybliży nam realia tamtych czasów m.in życie śmietanki towarzyskiej i ówczesnych elit.

Jeśli bogactwo języka Was nie przeraża i należycie do grona cierpliwych czytelników z pewnością książka okaże się atrakcyjna. To literatura na bardzo wysokim poziomie.

| link |

@frodo

2008-02-29

Przeczytane

Oj długaśna to rzecz ale dałem radę. Czytałem całość bity miesiąc przez lato 2000. Drugi raz bym sie nie zmusił.

| link |

@julka_141

2009-01-30

Przeczytane

Ksiażka długa i tak naprawdę trudna, wymaga duzego zaangazowania w czytaniu... ale warto...

| link |

@askadze

2009-10-17

Przeczytane

cudowna. fakt, trzeba troszkę czasu poświęcić na tę lekturę.

| link |

@lierre.vert

2024-02-09

8 /10

Przeczytane

@piaty

2023-02-11

8 /10

Przeczytane E-book

@mgaz

2022-07-17

10 /10

Przeczytane

@martakrarz13

2022-04-17

5 /10

Przeczytane

@PonuryDziadyga

2021-12-25

6 /10

Przeczytane 2014

@klaudiaannacebula

2021-11-12

10 /10

Przeczytane

@Siostra_Kopciuszka

2021-10-18

7 /10

Przeczytane 📚Bieżące :) 📘 Jedynki

@jatymyoni

2021-09-25

7 /10

Przeczytane Moje lektury L. francuska

@bigbookheart

2021-02-22

7 /10

Przeczytane

Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“Być może nieruchomość rzeczy, które nas otaczają, została im narzucona przez naszą pewność, że są właśnie tym, niczym innym, przez usztywnienie naszego o nich myślenia.”

“Fakty nie przenikają do świata naszych wierzeń, nie rodzą ich ani nie burzą: mogą im uporczywie zaprzeczać, nie osłabiając ich; lawina nieszczęść, czy chorób, nękających nieustannie jakąś rodzinę, nie sprawi, że zwątpi ona w dobroć Boga, czy w kompetencje swojego lekarza. ”

“W początkowym okresie miłości pocałunki rodzą się tak naturalnie! Tłoczą się, cisną tak obficie, że chcieć zliczyć wszystkie wymienione w ciągu godziny, to jakby chcieć policzyć kwiaty na łące w maju.”

“Nasze gusty nie mają wartości absolutnej, [...] wszystko jest kwestią przynależności do danej epoki czy klasy, polega na modach, z których najbardziej tandetne tyleż są warte, co te uznawane ze najbardziej wytworne.”