Książki tej Tadeusz Boy-Żeleński nie zdołał już opublikować. Maszynopis złożył we Lwowie w Wydawnictwie Mniejszości Narodowych na kilka tygodni przed tragiczną śmiercią w lipcu 1941 roku. Tom przygotowany przez niego do druku zawiera felietony, eseje i recenzje pisane w dwudziestoleciu międzywojennym i zredagowane przez niego na nowo, z perspektywy czasu: teksty, które niegdyś wzbudziły największe kontrowersje, ostre, obrazoburcze. Należą do nich eseje o twórczości Mickiewicza, słynna polemika z redaktorami w sprawie przecinka, opowieść o oryginalnych meblach zaprojektowanych dla małżeństwa Żeleńskich przez Wyspiańskiego.