To koniec, Anno

Bohaterką serii tym razem jest Anna Rogozińska, reporterka z poznańskiej telewizji. Jej charakter, podejście do życia zmienia się w poszczególnych tomach. W pierwszym jest żądną sławy kobietą, która dąży do zmian, w drugim już osiągnęła wydaje się wszystko by stracić i walczyć o miejsce w pracy w tomie trzecim. O ile w pierwszym i drugim ją rozumiem, to w trzecim z odważnej, ambitnej kobiety robi się z niej takie miękkie jajko, ale z uśmiechem na twarzy przyjęłam jej przemianę i kibicowałam. Dziewczyna ma wnerwiającą mamę, apodyktycznego ojca, więc jej podejście do miłości jest dość zrozumiałe – nie zakochać się. Tyle z wątku obyczajowego.
Wątek kryminalny w pierwszej części dość zagmatwany, mamy mało związane ze sobą śmierci, dziwnego mordercę, który nawiązuje kontakt z Anną, a my zastanawiamy się dlaczego. Autorka fantastycznie wplotła motyw z Alicji w Krainie Czarów – Kapelusznika. Druga część dotyczy tajemniczych śmierci, wśród dzieci osób na wysokich stanowiskach – tutaj mamy nośny w czasie pisania książki wątek dopalaczy. Ta część kończy się dla naszej bohaterki dość tragicznie. Trzecia część to już w sumie dwa wątki – Anna poznaje środowisko poznańskich ratowników medycznych, ukazując bardzo dobrze ich zawód – brakowało mi jednakże opinii pacjentów. I w tej części mamy Kapelusznika, który znów rozpoczął śmiertelną rozgrywkę z Anną.
Joanna Opiat-Bojarska stworzyła po raz kolejny serię, która wciąga, a ja polecam osobom, które polubiły, łagodny kryminał, gdzie ni...

Moim zdaniem najlepsza książka w całym cyklu o Annie Rogozińskiej.

Rewelacyjna powieść kryminalno-obyczajowa. Akcja wciągająca, nieco przewidywalna, ale nie psuło to odbioru. Sceny w pogotowiu fantastyczne. Postaci zarysowane mocną kreską, nawet zbyt przerysowane, miejscami karykaturalne... No i nie polubiłam Anki, ale powieść przeczytałam z entuzjazmem.