*** Powieść z lat 201-203
Powieść historyczna wydana w 1959 roku, rozgrywająca się na początku III wieku w Aleksandrii. Pierwsza część powieści została napisana w pierwszej osobie, w formie listów jedenastego syna króla Partów, Chozroesa, będącego gwarantem umowy pokojowej zawartej przez Partów z Rzymem,i strzeżonego przez Rzymian w Aleksandrii. Listy są pisane do Markii, kochanki cesarza Kommodusa, która wziąwszy udział w zamordowaniu imperatora, ukrywa się rzekomo także w Aleksandrii. Pośredniczką, przenoszącą listy, jest siostra zakładnika, Aleksandra. Wnosi ona do akcji atmosferę podejrzeń i niejasnych zamiarów. Na drugą, obszerniejszą, część powieści składają się listy Markii do Sekstosa Juliosa, agenta cesarskiej służby bezpieczeństwa. Markia została przed laty publicznie stracona i Sekstos nie wierzy, by mogła być autorką listów. Dlatego niemałą część korespondencji zajmuje przekonywanie wątpiącego. Być może bowiem autorem listów jest sam Chozroes albo zakochana w nim Deipilia. Autorka sporo miejsca poświęca wspomnieniom sprzed dziesięciu lat związanym z końcem panowania cesarza Kommodusa oraz wydarzeniom zachodzącym aktualnie w Aleksandrii, na których rozwój, wspólnie z Sekstosem, wpływa.
Powieść historyczna wydana w 1959 roku, rozgrywająca się na początku III wieku w Aleksandrii. Pierwsza część powieści została napisana w pierwszej osobie, w formie listów jedenastego syna króla Partów, Chozroesa, będącego gwarantem umowy pokojowej zawartej przez Partów z Rzymem,i strzeżonego przez Rzymian w Aleksandrii. Listy są pisane do Markii, kochanki cesarza Kommodusa, która wziąwszy udział w zamordowaniu imperatora, ukrywa się rzekomo także w Aleksandrii. Pośredniczką, przenoszącą listy, jest siostra zakładnika, Aleksandra. Wnosi ona do akcji atmosferę podejrzeń i niejasnych zamiarów. Na drugą, obszerniejszą, część powieści składają się listy Markii do Sekstosa Juliosa, agenta cesarskiej służby bezpieczeństwa. Markia została przed laty publicznie stracona i Sekstos nie wierzy, by mogła być autorką listów. Dlatego niemałą część korespondencji zajmuje przekonywanie wątpiącego. Być może bowiem autorem listów jest sam Chozroes albo zakochana w nim Deipilia. Autorka sporo miejsca poświęca wspomnieniom sprzed dziesięciu lat związanym z końcem panowania cesarza Kommodusa oraz wydarzeniom zachodzącym aktualnie w Aleksandrii, na których rozwój, wspólnie z Sekstosem, wpływa.