Różaniec

Kusiło mnie, żeby dać zaledwie 5 gwiazdek, ta bardzo autor rozczarował mnie końcówką. Ale zacznę od początku.
"Różaniec" Kosika to polskie współczesne SF. Akcja dzieje się w bliżej nieokreślonej przyszłości, około 90 lat po tzw. Przemianie czyli utworzeniu tytułowego para-planetarnego układu niezależnych miast-centrów cywilizacji. Jednym z nich pozostała Warszawa, a w niej mieszkał główny bohater Harpad (imię nieistotne lub brak). Początkowo wydaje się, że osią fabuły będą rozgrywki polityczne toczące się w społeczeństwie trzymanym w porządku przed system sztucznej inteligencji GAIA. Wiadomo, że sztuczna inteligencja jest z definicji podejrzana, mamy więc jej przeciwników, zbrojne ramiona i niewinne ofiary. To była najciekawsza część powieści. Autor okrasił ją smaczkami typu nadanie nowym wynalazkom nazw starych PRL-owskich marek produktów. Wizja mediów przyszłości, manipulacji wyborami politycznymi, nastrojami, nano-ID - całkiem zgrabne elementy.
Drugą część dominują kwestie walki z GAIA, ruch oporu i próby przechytrzenia systemu. Trzecią zaś stanowi opis pobytu bohatera w Międzypoziomiu, które kojarzyło mi się mocno z Dekadencją w Seksmisji. Innych skojarzeń filmowych i literackich miałam podczas słuchania książki mnóstwo.
Powieść miała wielki potencjał i początkowo mnie zachwyciła. Niestety w miarę posuwania się akcji pojawiało się coraz więcej nieścisłości, pytań a odpowiedzi na nie nie było. Końcówka sprawia wrażenie pisanej na czas, szast prast i po krzyku. ...

Żyjemy w czasach, które najdynamiczniej się zmieniają. Ciągle słyszymy o nowych wynalazkach, czy technologiach, które mają zmienić świat i nasze postrzeganie. Niektóre rzeczywiście to robią, inne odchodzą w zapomnienie czekając na swoją kolej, można by rzec. Wizja przyszłości w której technologia jest praktycznie wszechobecna i wszechwładna, musi być zaiste ponura.

I tak jest w istocie. Rafał Kosik, którego znamy oczywiście, ze świetnej serii dla nastolatków, czy takich powieści jak „Vertical”, czy „Kameleon”, zabiera nas do Warszawy przyszłości.
Tutaj świat poszedł do przodu-moglibyśmy powiedzieć, cytując pewnego autora. Wszechobecna technologia, programowanie pogody, życia, pracy, wszystko dostępne w jednej chwili, a jednocześnie to „wszystko” jest bardzo marne.
W takim świecie żyje pewien człowiek, który zajmuje się pewnego rodzaju zleceniami. Staje on do wali z wszechwładną machiną, która kontroluje, karze i nagradza. Dla swojej córki, dla jej ochrony gotów jest na wiele. Przekonajcie się sami.

Prawdę mówiąc, znając już trochę tego twórcę, wiedziałem czego mogę się spodziewać, a raczej co mogę zastać na kartach tej powieści. I nie zawiodłem. Pisarzowi wyszedł doskonały misz-masz powieści kryminalnej, thrillera, powieści fantastycznej, z odrobiną cyberpunku. Wszystko to świetnie się komponuje z postacią głównego bohatera, z jego zmaganiami i z walką, która zdawałoby się skazana jest na porażkę. Zachęcam do lektury.

Pierwsza książka 2019 i mam nadzieję, że mój rok czytelniczy jednak nie będzie w tym stylu. Powieść sama w sobie jest dobra, wciąga po kilkunastu stronach i czytając, chce się więcej i więcej. Niestety, w pewnym momencie akcja wyhamowuje i już nie wraca do poprzedniej prędkości. Chwilowe zamieszanie stwarza też ilość wątków polityczno-fantastyczno-spiskowych jednak, co mnie bardzo rozczarowało, brakuje momentu scalenia ich wszystkich jednoznacznie. Najważniejszy wątek zaś, ten dotyczący g.A.I.a został zamknięty w jednym, krótkim akapicie. Wielka szkoda.
Sama wizja przyszłości jest dość pesymistyczna - wielkie błędne koło (w tym przypadku pierścień, ale też okrągłe!). Na okładce napisano o autorze, że jest m.in. scenarzystą i moim zdaniem to w tej książce czuć. Miałam nawet po niej koszmary.
Takie solidne 6/10. Nie jest złe, ale zakończenie potraktowane bardzo po macoszemu.

"Stara telewizyjna zasada mówi,że im głupszy program,tym więcej ludzi chce go oglądać."

"Głupie programy oglądają głupi ludzie.Ale głupi ludzie mają takie samo prawo głosu,jak mądrzy. A jest ich przecież więcej."


"Różaniec" to konglomerat gatunków. Na pewno nie każdemu się spodoba bo to nie jest lekka opowiastka o tym, jak to wszystko się posypało i tylko nastoletnia pierdoła ratuje świat.
"Różaniec" to gorzka i przygnębiająca wizja tego do jakiego stopnia gatunek ludzki jest w stanie wszystko zniszczyć.
Wyrachowanie,kalkulacje,manipulowanie - wszystko po to aby utrzymać władzę nad "czarnym ludem". Niby nic nowego ale za każdym razem pojawia się pytanie : czy jesteśmy w stanie zmienić świat a przede wszystkim nas samych - na lepsze? I za jaką cenę...