Amelia i Kuba. Kuba i Amelia. Nowa szkoła

"Amelia i Kuba. Nowa szkoła" to drugi tom cyklu o jedenastolatkach i ich rodzeństwie uwikłanych w zakręcone przygody. Tym razem przed bohaterami staje jak ważne wyzwanie dla młodych ludzi: początek nowej szkoły. Nie będzie łatwo!

Bawiłam się tu tak samo dobrze, jak przy pierwszej części. Szkolne korytarze stanowiły fantastyczną przestrzeń do przeróżnych perypetii: od skomplikowanych relacji z rówieśnikami przez specyficznych nauczycieli do trudów odnalezienia się w nowej sytuacji. Rafał Kosik zgrabnie ukazuje tematy, które są niezwykle istotne dla wielu dzieci i nastolatków. Nie tylko ukazuje, jak pogmatwane czasem może być zrozumienie innych i jak łatwo nam oceniać po pozorach, ale jednocześnie zostawia z optymistyczną myślą, że za pomocą szczerego dialogu da się wszystko rozplątać i wyjaśnić. Książka pod tym względem potrafi dać do myślenia!

Ale i warstwy czysto rozrywkowej tu nie zabrakło. Uśmiałam się przy scenach z Bardzo Ważnym Dyrektorem i starszą sąsiadką. Oboje zachowywali się często w sposób przerysowany i jednocześnie cudowny w swoich stereotypach. Ich charaktery i pomysły to niebanalna dawka nieokiełznanego chichotu w trakcie lektury ;)

Spokojniejsza, bardziej "powszednia" opowieść, skupiająca sie na szarej rzeczywistości, która z tymi bohaterami nabiera kolorów i nawet w swej zwyczajności jest wspaniałą, wartościową przygodą. Gorąco polecam i z przyjemnością zabieram się za kolejny tom! ;)

To tym razem jest drugi tom serii o dwójce przyjaciół. Przeprowadzają się do nowych domów, a więc muszą zawrzeć nowe znajomości w nowej szkole. Oczywiście, nie obejdzie się bez problemów i afer. Ta część jakoś mniej mi się podobała, miałam wrażenie, że dość mało się tutaj działo, cała fabuła praktycznie kręciła się wokół jednej sprawy. Owszem, czytało się przyjemnie i szybko, jednak mało było zabawnych scen czy ciekawych sytuacji. Jak zwykle całą moją uwagę skradła Mi, a najbardziej to, jak starała się stworzyć specjalny strój, aby móc pogłaskać kotki. Ona jest tak urocza w tym, co wymyśla, że nie potrafiłabym się na nią gniewać, nawet gdyby zrobiła coś nieodpowiedniego. Całość jak najbardziej odbieram pozytywnie, chociaż historia opisana w siódmym tomie bardziej mi przypadła do gustu.