Pośpieszny ślub

Jest tak: Hrabia Redmond wraca po latach wygnania do Anglii, by przekonać się, że ojciec-markiz przetracił cały majątek a z syna uczynił bankruta. Gilesa przed całkowitym upadkiem może uchronić tylko małżeństwo z posażną panną, najlepiej - córką sąsiadów. Stara panna oficjalnie ma tylko skromny przychód, lecz w przypadku małżeństwa otrzyma w posagu małą fortunę tak bardzo teraz potrzebną zrujnowanym Redmondom dla uratowania własnej skóry. Giles musi teraz przekonać do szybkiego ślubu kobietę, z którą kilka lat wcześniej był już po słowie, lecz zaręczyny zostały zerwane z hukiem, w atmosferze skandalu.
Brzmi apetycznie, toteż i spodziewałam się smakowitej bzdurki. Więcej: Ponieważ to Louise Allen, oczekiwałam smakowitej bzdurki z wysokiej półki. Dostałam rozdyźdaną papkę, z której zachowano początek i koniec, środek zaś wycięto, zostawiając dla pozoru tylko parę luźnych kartek. Z tak przeze mnie lubianych klimatów Allen zostało aby trochę, pozostałe procent jest jak niewydarzona próbka kogoś, kto Allen tylko imituje.
Cel nadrzędny: Za wszelką cenę zagonić główną parę do popisów bara-bara. Cała reszta to mało ważny szczegół. Jakiś tam kleks, wtarty w tekst, rozsmarowany byle jak po kilku stronach dla zachowania pozorów. Jakżeż to tak? To nie jest Allen jaką znam. Gdzie jej szyk? Gdzie pieprzyk? Gdzie ten pazur? Jest byle jak i na odwal się. Wydawnictwo Harper Collins również swoim zwyczajem książce nie pomaga. I to też jest niczym sól sypana na rany. By wymienić nie...