Drugi tom trylogii Antycznej Karola Bunscha przenosi czytelnika do czasów największej świetności Aleksandra Wielkiego. Bitwy, potyczki, kolejne serie zwycięstw sprawiają, że imperium młodego władcy rozrasta się do imponujących rozmiarów. Nie zaspakaja to apetytów ambitnego króla. W planach Aleksandra pojawia się nowy cel – podbicie Persji. Nie wszyscy patrzą przychylnym okien na poczynania władcy. Pośród nich jest jeden z najważniejszych wodzów armii macedońskiej Parmenion.
Akcja powieści rozgrywa się w czasie pierwszej wyprawy azjatyckiej Aleksandra, w latach 334–330 p.n.e. Doradca Aleksandra, Parmenion, z którego perspektywy obserwujemy wydarzenia, stara się wpłynąć na decyzję swego wodza, gdyż dostrzega niebezpieczeństwa wynikające z jego działań. Ten jednak nie bierze pod uwagę jego rad i nie ma zamiaru schodzić z wojennej ścieżki.
Warto zwrócić uwagę, na sposób w jaki Karol Bunsch przedstawił postacie drugoplanowe. Aleksander Krawczuk wyraził opinię, że jest to trylogia o narodzinach i upadku imperium, gdzie na pierwszym planie zwykle są nie „sceny batalistyczne”, ale „gra polityczna... intrygi, namiętności, ambicje”. Warto docenić wysiłek włożony przez autora, który jak najbardziej realistycznie starał się zrekonstruować realia tak odległej opoki. Polecam.