Niewiedza

Milan Kundera
8.6 /10
Ocena 8.6 na 10 możliwych
Na podstawie 13 ocen kanapowiczów
Niewiedza
Lista autorów
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8.6 /10
Ocena 8.6 na 10 możliwych
Na podstawie 13 ocen kanapowiczów

Opis

W swej najnowszej powieści, uznawanej przez krytykę za najlepszą spośród napisanych przez niego w ostatnich latach, znakomity prozaik opisuje losy dwojga czeskich emigrantów, powracających do ojczyzny po dwudziestoletnim wygnaniu. Pisarz prowadzi równolegle wątki Ireny i Josefa – losy tych postaci skrzyżują się na ostatnich stronach książki. Stawia wciąż aktualne od czasów Iliady pytanie: czy powrót do domu wart jest bólu, na jaki naraża się powracający. Do opisu kondycji współczesnego człowieka służą wplecione w przeżycia Ireny i Josefa zagadnienia nostalgii, pamięci, miłości i straty – kluczowe dla całej postawy twórczej Kundery, który i tym razem wykazuje się niezrównaną maestrią języka.  
Tytuł oryginalny: L’ignorance
Data wydania: 2015-02-18
ISBN: 978-83-280-1483-1, 9788328014831
Wydawnictwo: W.A.B.
Seria: Kundera
Stron: 160
dodana przez: kazal_ka
Mamy 3 inne wydania tej książki

Autor

Milan Kundera Milan Kundera
Urodzony 1 kwietnia 1929 roku w Czechach (Brno)
Czeski i francuski pisarz i eseista, znany m.in. jako autor Nieznośnej lekkości bytu. Urodził się w inteligenckiej rodzinie, jego ojciec Ludvík Kundera był wybitnym pianistą, a w latach 1948–1961 pierwszym rektorem Akademii Sztuk Muzycznych im. Janá...

Pozostałe książki:

Nieznośna lekkość bytu Żart Nieśmiertelność Tożsamość Śmieszne miłości Życie jest gdzie indziej Niewiedza Księga śmiechu i zapomnienia Walc pożegnalny Powolność Zasłona Święto nieistotności Spotkanie Sztuka powieści Hrabal, Kundera, Havel...: Antologia czeskiego eseju Kubuś i jego pan : hołd w trzech aktach dla Denisa Diderota L’ignoranza Zachód porwany albo tragedia Europy Środkowej Zahradou těch, které mám rád Zdradzone testamenty Śmieszne miłości: Anegdoty melancholijne Kastrující stín svatého Garty Literatura na świecie 1/1971 (1) Literatura na świecie nr 12/1999 (341) Nechovejte se tu jako doma, příteli Směšné lásky Zneuznávané dědictví Cervantesovo
Wszystkie książki Milan Kundera

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Różne skutki niewiedzy.

19.06.2024

Prozę Milana Kundery nieco już znam, czytałam jego książki wiele lat temu, lecz gdy ponownie je wznowiono, postanowiłam sobie przypomnieć i przeczytać na nowo. „Nieznośna lekkość bytu” czeskiego autora jest chyba najbardziej znana wśród czytelników. "Niewiedza" jest niezbyt obszerną książką, więc jej lektura wystarczy zaledwie na jeden wieczór, l... Recenzja książki Niewiedza

@maciejek7@maciejek7 × 32

Opowieść jako prawdziwa Itaka

30.01.2024

- Co ty tu jeszcze robisz! Obcokrajowcy na zachodzie Europy w dziwny sposób są przekonani, że kiedy ktoś z zewnątrz znajdzie się w ich kraju - czy to a): wskutek przymusowej imigracji, czy nawet b): w ramach urlopu - na pewno będzie chciał a): natychmiast wracać do swojej ojczyzny, gdy tylko będzie taka możliwość, albo przynajmniej b): marzy o ty... Recenzja książki Niewiedza

@tsantsara@tsantsara × 26

Powrót nie byle jaki

10.08.2009

Po dwóch niezbyt przychylnie przyjętych pozycjach, właśnie rewelacyjną „Niewiedzą" Kundera powrócił na literackie szczyty. To powieść o dwójce emigrantów, którzy po 20 latach decydują się odwiedzić swój kraj. Autor prezentuje nam różne spojrzenia bohaterów na ich własną przeszłość, relacje z innymi. Ich losy są punktem wyjścia do niezwykle interesu... Recenzja książki Niewiedza

@agawska@agawska × 2

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@jatymyoni
2020-07-13
8 /10
Przeczytane L. czeska i słowacka Bardzo dobra książka

Dwójka emigrantów po 20 latach wraca do swojej ojczyzny. Można powiedzieć za Heraklitem: "dwa razy nie można wejść do tej samej rzeki". Czasu nie da się cofnąć, ani zmian, które w nas zachodzą. Na ile jesteśmy tymi samymi ludźmi po 20 latach? Zapamiętujemy tylko chwile, z których snujemy opowieści o przeszłości. Chwile, które dotyczą nas, ale mogą być pominięte przez innych. Dlaczego te chwile? Jesteśmy bardzo samotni, pragniemy, aby nas słuchano, ale nie potrafimy sami słuchać. Dlaczego ktoś ma się interesować nami, skoro mnie nie interesuje ten drugi człowiek.
Ciekawe są rozważania o tym kiedy muzyka staje się hałasem. Muzyka, która powinna być przyjemnością staje się szumem, staje się naszym wrogiem. Czy można to odnieść do innych rzeczy, kiedy coś nie jest naszym wyborem? Powiązana z tym jest postać Schonberga i pytanie: Czy powinniśmy być tu i teraz, czy liczy się tylko przyszłość?
Ciekawą postacią jest w tej książce Arnold Schoneberg niemiecki Żyd skazany na zagładę, a mimo to mówiący, że dzięki niemu muzyka niemiecka będzie panować nad światem. Kiedyś oglądałam sztukę w telewizji, gdzie młody Żyd opowiada o pokoleniu, które musiało uciekać z Niemiec przed śmiercią. Opowiada, że ci ludzie skazani przez Niemcy na śmierć czują się dalej bardziej Niemcami niż Żydami. Kim są bohaterowie, którzy przez dwadzieścia lat mieszkali w innym kraju, bez możliwości kontaktu? Muszą odpowiedzieć na pytanie, czy nadal są Czechami, a jeżeli nie, to kim?
Jest to obszar ni...

× 14 | Komentarze (1) | link |
@mewaczyta
2024-05-03
8 /10
Przeczytane 🍃 Współprace 🍃

Powieść, od której spodziewałam się jedynie trudów emigranta wracającego do kraju, jaki przestał być jego, okazała się skomplikowaną wiwisekcją dusz ludzi zagubionych między granicami oraz relacjami. Czymś znacznie bardziej rozbudowanym niż niewielka objętość książki pozwalała. Gdzieś między wydarzeniami przeszłymi oraz teraźniejszymi obecna była sztuka wysoka oraz niska, a nastroje wstających z kolan Czech, zostały nakreślone starannie, choć stanowiły jedynie tło. Tło dla losów dwójki ludzi, kobiety i mężczyźny, oraz osób, które w jakimś stopniu były dla nich ważne. Wiele w tym samotności oraz wyobcowania, prób rozliczenia przeszłości oraz uciekania od niej. Wszystko to jest opisane z delikatnością, która nie ucieka przed dosadnością. Między fabułą oddechy łapie się sztuką, filozofią, zatrzymaniem i spojrzeniem na otoczenie. Bywa pięknie i bywa ciężko, co stanowi mieszankę z ogromnym potencjałem, który to styl autora w pełni wykorzystuje.

Jeśli właśnie tak wyglądają tytuły Kundery, to znalazłam kolejnego autora do kolekcji tych, których czytam chętnie i wielokrotnie wracam do ich dzieł. Ukazanie wyobcowania w znajomej scenerii? Oczekiwania ludzi wobec emigrantów? Unikanie tematu życia nieobecnych, jakby nic poza tu i teraz nie istniało? Potrzeba wolności? Zapełnianie pustki kolejnymi relacjami? Uzależniające uczucie lub relacja dla stabilności? Rewelacja!


przekł. Marek Bieńczyk


Kilka...

× 7 | link |
@gosia_myst
2024-05-20
Przeczytane

„(...) ten, kto miał nieudane pożegnania, nie może oczekiwać zbyt wiele od ponownych spotkań". „

"Niewiedza" to opowieść w której autor zadaje nurtujące pytania stawiając jednocześnie swoich bohaterów w trudnych sytuacjach. Tym razem skupia się na historii Ireny i Josefa, dwóch emigrantów, którzy po dwudziestu latach postanawiają wrócić do ojczyzny.

Bohaterowie są wielowymiarowi, pełni sprzeczności i tajemnic. Ich miłość towarzyszy im przez lata, mimo osobistych tragedii i rozstań. Kundera mistrzowsko snuje wątki z ich życia, ukazując złożoność ludzkiej natury. Jednocześnie wnikliwie analizuje psychologiczne aspekty postaci. Przeplatając historię Ireny i Josefa z refleksjami na temat tożsamości narodowej i indywidualnej, autor stawia pytania o sens życia, miłość, lojalność oraz przynależność. Jednocześnie snuje rozważania na temat wybiórczości pamięci czy górnolotnych złudzeń młodości.

Głównym tematem tej powieści jest emigracja – boleśnie postrzegana przez tych, którzy muszą opuścić swoją ojczyznę i zacząć wszystko od nowa w obcym kraju. Autor analizuje skutki wyjazdu, ukazuje niełatwe relacje z rodziną, znajomymi czy władzą. Ukazuje ich problemy, dylematy czy rozterki. Każde ma również swoje wspomnienia na temat Czech. Jednak życie w całkowicie innym kraju zmienia ich. Nikt ich nie pyta również o ich życie na emigracji, o to jak im się wiodło. okazuje się za to że nikt na nich nie czeka i muszą zdać sobie sprawę z tego, że ich miejsce, dom, ż...

× 7 | link |
@maciejek7
2024-06-19
8 /10
Przeczytane Posiadam literatura obyczajowa konkurs

Prozę Milana Kundery nieco już znam, czytałam jego książki wiele lat temu, lecz gdy ponownie je wznowiono, postanowiłam sobie przypomnieć i przeczytać na nowo.
„Nieznośna lekkość bytu” czeskiego autora jest chyba najbardziej znana wśród czytelników.

"Niewiedza" jest niezbyt obszerną książką, więc jej lektura wystarczy zaledwie na jeden wieczór, lecz mimo skromnej objętości nie brakuje w niej głębokiej i ważnej treści.
Tematem wiodącym jest emigracja i tęsknota za krajem ojczystym. Chociaż nie wszyscy emigranci odczuwają te nostalgię. Zwłaszcza, że im dłużej przebywamy z daleka od rodzinnych stron, tym bardziej jakby opieramy się tęsknocie. Żyjemy w całkiem innym kraju, w otoczeniu innej społeczności i powrót do korzeni nie zawsze jest spełnieniem marzeń.
Nikt tak naprawdę nie wie co czeka go w przyszłości i z jakim miejscem powinien się związać. Można być równie dobrze szczęśliwym na emigracji jak i nieszczęśliwym w swoim kraju.

× 5 | link |
@przyrodazksiazka
2024-04-28
8 /10
Przeczytane

Jeśli chodzi o sam koncept czytania, to można uznać książkę za dość mocno wielowątkową. Uważam tak dlatego, gdyż co prawda od razu czytamy tu o dwójce imigrantów, którzy chcą powrócić do swojego domu i zaraz rozpoczynamy serię historycznych wytycznych jakie panowały w czasie, który był przedstawiony. Mamy notatki o komunizmie, wojnie jaka panowała w jakim kraju i kiedy się zakończyła i ponownie dalszą wzmiankę o tym, że postaciom udało się dostać do ojczyzny. Czytamy o tym co widzą inaczej, co się zmieniło i ponownie wchodzimy na drogi czasów typowo historycznych, które głoszą jak kiedyś te miejsca wyglądały, kto rządził, jak traktowano ludzi oraz jak dana osoba została wychowana zaznaczając nazwy narodowości. Wchodzimy na szalę wspomnień z dzieciństwa, następnie w scenę, gdzie córka przedstawia swojego przyjaciela matce, tu rozmawiają o ich różnych językach, gdyż są innych narodowości, o tym jak trudno jest im się porozumieć oraz o tym, że on chciałby, aby ona opowiedziała mu o mieście, gdzie się urodziła. Tutaj mamy wtrącenie tego jak ludzie kogo klasyfikują, jak przypinają im łatki na podstawie własnych obserwacji i jak jest im z tego powodu źle. Mieliśmy tu nieco filozofowania na temat tego, że postacie nie chcą się przyznawać do tego skąd pochodzą, nie uważają tego miejsca jako własne ze względów podłego traktowania. Ciężko miałam określić, czy autor chciał podkreślić, że źle iż nie przyznają się do tego skąd są, czy że nasz dom tak naprawdę zależy od tego gdzie jes...

× 2 | link |
@Beksinska
2020-11-14
7 /10
Przeczytane
@josefina
2020-09-29
9 /10
Przeczytane
@tsantsara
2023-03-20
10 /10
Przeczytane Chcę kupić Literatura francuska
@nibarak
@nibarak
2012-05-28
8 /10
Przeczytane
@Emancypantka
@Emancypantka
2012-02-29
10 /10
Przeczytane
@agawska
@agawska
2009-08-24
10 /10
Przeczytane
@karenin
@karenin
2008-07-23
8 /10
Przeczytane
@mef44
@mef44
2010-02-14
8 /10
Przeczytane

Cytaty z książki

Skandynawowie, Holendrzy, Anglicy mają ten szczęśliwy przywilej, że po 1945 nie doświadczyli żadnej ważnej daty, co pozwoliło im przeżyć pięćdziesiąt lat rozkosznie nijakich. (s. 9)
Przez dwadzieścia lat nieobecności Ulissesa mieszkańcy Itaki zachowali o nim dużo wspomnień, lecz nie odczuwali żadnej tęsknoty. A Ulisses tymczasem cierpiał na tęsknotę i niczego niemal nie pamiętał. (...) Im bardziej Ulisses tęsknił, tym bardziej zapominał. Albowiem tęsknota, zajęta tylko cierpieniem, nie wzmacnia działania pamięci, nie budzi wspomnień, wystarcza sama sobie, własnemu wzruszeniu. (s. 22)
ci, którym własne życie wydaje się klęską, zaczynają polowanie na winnych {s. 40)
martwi są nieśmiali (s. 42)
poza uczuciami seks jest pustynią, na której umiera się ze smutku (s.44)
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl