Opis

Przesłanie tożsamościowe zapisane w tekstach literatury dziecięcej zawsze było w Polsce bardzo silnie eksponowane. Jest to jej rysem charakterystycznym, wielokrotnie podkreślanym przez badaczy takich jak Izabela Lewańska i inni. Podział na ?swoje? i ?obce? w niektórych okresach i tekstach był eksponowany tak silnie, że patrząc nań ze współczesnego punktu widzenia śmiało można powiedzieć, iż graniczył, a nawet wkraczał na obszar ksenofobii. Tak, ksenofobia była niewątpliwą cnotą swojego czasu. Obie te właściwości zresztą znajdują się na jakimś kontinuum, czego doświadczamy również w czasach nam współczesnych, przeżywając wątpliwości, jak zaszeregować poszczególne głosy w dyskusjach o historii czy dniu dzisiejszym. O tym, że kwalifikacja tych zjawisk zależy przede wszystkim od punktu widzenia, pouczają nas właśnie dzieje literatury Dwudziestolecia, historia jej oceny i recepcji, losów wydawniczych i czytelniczych. Niniejsza książka stanowi kilka wycieczek w te niezbadane obszary, wycieczek dość dowolnych, skupionych głównie wokół tematów takich jak m.in. poczucie tożsamości, symbolika przestrzeni i przyrody. Pewne rzeczy wyłamują się z zaplanowanych ram i tak na przykład czułam ogromny przymus, aby poprzedzić całość szkicem o Bajarzu polskim, ważnej księdze mego i, nie tylko mego, dzieciństwa, choć pochodzi on jeszcze z połowy XIX wieku i należy do innej epoki.

Data wydania: 2014

ISBN: 978-83-64203-31-2, 9788364203312

Wydawnictwo: SBP

Stron: 176

Autor

Joanna Papuzińska

Urodzona 3 stycznia 1939 roku w Polsce (Warszawa)

Właściwie nazywa się Joanna Papuzińska-Beksiak – prozaik, poetka, autorka bajek i wierszy dla dzieci, profesor nauk humanistycznych. Debiutowała w 1956 na łamach „Świata Młodych” opowiadaniem „Człowiek o gorącym sercu”. Jest autorką wielu popularny...