Ludzie jak bogowie

"Cała wiedza, jaką już zdobyliśmy przez kilkadziesiąt pokoleń od chwili narodzenia się nauki, jest jak mała garstka kamyków, zebranych na pobrzeżu niezmierzonego morza. Przed nami leży wiedza, nieskończona, niezgłębiona i możemy czerpać bez końca, a czerpiąc - rosnąć. Rośniemy w potęgę, rośniemy w odwagę. [...]
Wasz świat w porównaniu z naszym jest światem niepojętnych, zatwardziałych dusz, koślawych, gnuśnych tradycyj, nienawiści, zniewag i tym podobnych, nie dających się zapomnieć rzeczy".

W wyniku pewnego niefortunnego zbiegu okoliczności, utworzone zostaje połączenie między Ziemią a Utopią. Grupka bohaterów przekracza granice krainy, która okazuje się być zupełnie innym otoczeniem niż to, które jest im znane.

Herbert George Wells tym razem zajął się tematem utopijnej wizji przyszłości naszego świata. Ludzie żyją w harmonii, nie ma już chorób, wytępiono zwierzęta, które były niepożyteczne, nikt nie posługuje się pieniądzem. W to uporządkowane środowisko wkraczają Ziemianie, a efekt tej ingerencji jest dość zaskakujący. Chociaż może właśnie zupełnie przewidywalny? Zależy jakie się ma zdanie o ludzkości.

"Z ust ojca Amertona wyrwał się stłumiony okrzyk przerażenia. Od pewnego czasu lękał się, że rzeczy tak się właśnie przedstawiały. Uczuł się dotknięty w swych zasadach moralnych.
- I wy ośmielacie się regulować przyrost ludności? Kontrolować liczbę urodzeń? I wasze kobiety zgadzają się rodzić dzieci w miarę potrzeby lub się od tego wstrzymy...

Dziś już infantylna książka dla dzieciaków.