,,Ponieważ nie wiesz, czym jest czas, wiec i tak nic nie tracisz. Tylko ludzie, których czas minął, potrafią docenić jego wartość." (Godzina Pąsowej róży)
,,Dzięki odwadze mówienia wprost, Ania potrafi postawić na swoim i osiągnąć cel. Udowadnia, że szczerość nie jest może pożądana, ale za to daje wolność w postępowaniu." (Ania z Zielonego Wzgórza)
,,Nikt, kto sam nie pisze, nie wie, jakie pisanie jest przyjemne; wcześniej zawsze żałowałam , że nie potrafię w ogóle rysować, ale teraz jestem niezmiernie szczęśliwa, że potrafię przynajmniej pisać."
(Dziennik Anne Frank)
Jeju, jaka ta książka jest świetna! Autorka zebrała wszystkie książkowe postacie, te wymyślone i te prawdziwe w tej kolorowej książce, by po krótce ukazać nam ich losy i pokazać, że bycie łobuziarą wcale nie oznacza bycia kimś złym. To nasz świat sam zaprogramował zachowania ludzkie w których pokazuje co jest złe, a co dobre. Nikt jednak nie zaznaczył jak to jest być sobą. Bycie dobrym człowiekiem jest piękne, ale i bardzo męczące, gdyż czasami robimy coś, by się innym przypodobać, bądź, by nie sprawić im przykrości. Bycie złym już na samym wstępie jest określone, że jest złe i nikt ma tego nie powtarzać. Natomiast autorka zebrała tutaj postacie, które zawsze były sobą. Które popełniały błędy, ale ich nie powtarzały. Wiedziały, że są jakie są, a czyż bycie człowiekiem nie oznacza popełnianie błędów? Skoro nikt się nie przewróci, nigdy nie zrozumie jak to boli. Kiedy ktoś przez...