Łobuziary. Najfajniejsze bohaterki literackie recenzja

Twórczość co poniektórych pisarek bywa na ogół bardzo różna. Mogłam, się o tym przekonać czytając książkę pt. ''Łobuziary. Najfajniejsze bohaterki literackie'' autorstwa Pani Sylwii Chutnik, która wzbudziła, u mnie od samego początku pozytywne emocje w zależności od tego, jak potoczyły, się losy występujących 30 bohaterek.

Spodobał mi się sposób zaprezentowania w pełni obrazu zachowania, charakteru wyglądu bohaterek, które pozostawiły po sobie ślady jako tytułowe łobuziary.

Najczęściej zapamiętywane są przez czytelnika czarne charaktery bohaterek, bo one mają w sobie to coś, czego nie da się do samego końca określić, z jakich powodów polubiliśmy je.

Pani Sylwia Chutnik tym razem zaprasza czytelnika, aby mógł przyglądnąć się nieco wyraźniej trzydziestu bohaterkom.

Dzięki Pani Sylwii Chutnik można przenieść się do literackiej podróży w głąb psychologii, która to będzie stanowiła nietypowe zestawienie tego, co jest nam do tej pory poznane z lektur szkolnych obowiązkowych lub uzupełniających na lekcjach języka polskiego.

Czytając, tę książkę uświadomiłam sobie, które z trzydziestu przedstawionych bohaterek są mi bliskie bądź mogę z łatwością wskazać, że nie miałam możliwości ich poznać.

Jest to wspaniałe uczucie, kiedy analizując, toczące się po kolei codzienne życie bohaterek mogę poniekąd z ukrycia w nim uczestniczyć. Gdy losy bohaterek poznanych nieco wcześniej to miło jest powrócić do wspomnień, kiedy to przerabiało się lekturę z nimi związanymi.

Bohaterką, którą najbardziej zapamiętałam, będącą łobuziarą była Ania Shirley, ponieważ mimo pojawiających się z nią trudności wychowawczych umie zachować zimną krew w każdej sytuacji zawsze kierując się szczerością, upartością, optymizmem i opiekuńczością. Te posiadane przez nią cechy charakteru ujęły mnie w przekonaniu, że kibicowałam jej, aby została, zaakceptowana przez wszystkich mieszkańców wyspy księcia Edwarda dążąc wytrwale ciężką pracą do upragnionego w życiu celu zawodowego, jakim jest wypełnianie misji nauczycielki.

Ilustracje wykonane przez Panią Olę Szmidę uważam, że wyróżniają się wyrazistą dokładnością, która pozwala na dłuższy czas przyglądnąć się im.

Niezwykłe jest to, że Pani Sylwia Chutnik potrafi doskonale odnaleźć się w magicznym świecie lektur szkolnych i oddać im cześć niezależnie od tego, jaka ukrywała się w nich tajemnica. Zadaje pytania, jaka jest bohaterka, kierując do czytelniczki słowa podsumowujące na końcu - ''bądź jak ona'' wskazując imię, o którym jest mowa.

Cieszę się, że czytana przeze mnie książka ''Łobuziary. Najfajniejsze bohaterki literackie'' zaistniała na rynku wydawniczym, gdyż uświadamia, nam jak niewiele wiemy o bohaterkach, będącymi łobuziarami, ale kierowały się dobrymi intencjami, choć nie zawsze się im to udawało.

Zgromadzona dotychczasowa wiedza o trzydziestu bohaterkach, które są, łobuziarami pozwala mi spojrzeć na nie na nowo, mogę z nimi się zaprzyjaźnić i znaleźć odpowiedzi na pytania, skąd wynikało ich nie zawsze akceptowane zachowanie, będące niezrozumiałe dla najbliższych im osób. Za to nie brakowało im pomysłów, pewności siebie, ambicji, wzbudzając z czasem widoczną na każdym kroku niechęć do nich.

Warto przeczytać tę książkę.