Ksin Drapieżca

Początek serii to zawsze ciekawość, nowe uniwersum, nowi bohaterowie, których poznajemy i możemy dużo wybaczyć. Natomiast w drugim tomie już większą uwagę zwracamy na szczegóły, gdyż jesteśmy z tym uniwersum oswojeni, już nas nie zaskakuje. Kotołak za swoją postawę w pierwszym tomie, trafia na królewski dwór i tam robi karierę. Jednak kariera nie trwa długo, gdyż znowu popada w kłopoty i musi walczyć o siebie, ratować króla i królestwo. Z jednych kłopotów się wygrzebuje, to popada w nowe. Akcja powieści z ciągłej zamienia się na skokową. Przeskakujemy od jednej akcji ratunkowej do drugiej, za każdym razem tylko Ksin może uratować świat. Niestety za każdym razem też coś traci z siebie. Szkoda, gdyż mamy historię następnego superbohatera, który swą męskość udowadnia nie tylko w walce, ale i w alkowie. Jednak na tyle zaciekawiła mnie końcówka akcji, że może kiedyś sięgnę po następny tom. Niestety końcówka książki mnie zniechęciła. Podziwiam autora za stworzenie tak kompletnego uniwersum, ze wszystkimi szczegółami, ale wolałabym się tego dowiadywać w ramach akcji powieści. Natomiast załączenie osobnego opisu historii Międzykonntynentu i Suminoru, a także jak wyglądają struktury poszczególnych państw, jest po prostu nudne. Przy opisie władz sądowniczych przestałam słuchać powieści, gdyż uznałam, że to jest dla mnie wiedza zbędna.

Reasumując, dość przeciętne czytadło o następnym superbohaterze, który ma przedziwne właściwości, gdyż nie jes...

Pamiętacie, że się zarzekałam, że nie wezmę dwójki do ręki? Nooo. Chyba w tej serii znalazłam mityczną kobyłę, co zowie się guilty pleasure. Takie złe, a takie miłe ;)

Zacznę od dupy strony — od dodatku opisującego świat. Kto wpadł na pomysł, żeby dać go w tomie drugim i to na samym końcu? Takie rzeczy na początku trzeba. Chociaż sam dodatek trochę rozwinie znajomość świata, to rewolucji nie robi. Autor nie korzysta z niego - mam za sobą dwa tomy, a styczności z pojęciami, postaciami czy kalendarzem przedstawionym w dodatku mamy co kot, kotołak, napłakał. Po co zatem takie rzeczy?

Fabularnie mamy podziałkę - na przygody Ksina i na przygody Strzygi. Ksin, jak się okazuje, ma jakąś tam rodzinę i bardzo do serduszka wziął sobie dewizę 'rodzina ponad wszystko'. Ja na Darona i jego kłopot, po tym, co zrobił Ksinowi, miałabym wyjebane. Jest tam jeszcze coś z kościejem, kości...żercom, czy jak mu tam, ale widzicie - już zapomniałam, już mi z głowy wątek ten wyleciał, aż tak był ważny.

No, może trochę był, w nawiązaniu do Strzygi. Ale historia Strzygi kończy się tak szybko, jak się zaczęła. I to debilne zakończenie, bo z mojej perspektywy, to taką samą robotę zrobiłby pułk zbrojnych, ale nie. Nie, nie, trzeba jakoś wprowadzić Różanooką, to wykorzystajmy okazję. A co to za jedna? Ha! To też ciekawa i naciągana historia, ale bez spojlerów. Se poczytajcie, jeśli macie w sobie tę hedonistyczno-masochistyczną chęć (widocznie ja mam).

Czy coś się zm...