Kolekcja straconych chwil

Róża Jabłonowska i Ada Nirska – to one grają pierwsze skrzypce w tej książce. Róża, przedstawicielka teraźniejszości, próbuje stanąć na nogi po rodzinnych perturbacjach oraz wybuchu pandemii. Nadal kocha sztukę, miota się w swoich uczuciach, jej relacje z matką są skomplikowane, a chęć poznania rodzinnych tajemnic nad wyraz wysoka. Ada zabiera nas w przeszłość, do Warszawy pełnej blichtru, ale też intryg i niebezpiecznych osób. Robi karierę w rewii kabaretowej, urzeka kolejne osoby i gra jedną z największych femme fatale tego okresu. Ale czy ktoś tak naprawdę zechciał poznać jej prawdziwe oblicze?

„Kolekcja straconych chwil” to pozycja, która zabiera nas w niesamowitą podróż. Agnieszka perfekcyjnie zestawia ze sobą wydarzenia przeszłe i obecne, łącząc je w jedną opowieść, w której każdy element ma swoje miejsce. Dzięki temu zabiegowi nie ma możliwości, aby zagubić się w fabule, niemniej jednak jest ona wymagająca – i właśnie dzięki temu, gdy poświęcimy tej historii całą swoją uwagę, dostrzeżemy jej niebanalność, precyzyjne utkanie, a także poczujemy jej magię. Magię, którą tylko tak znakomita Autorka jak Agnieszka potrafi umiejętnie przenieść za pomocą niewinnych liter na kolejne kartki powieści i niezmiennie czarować nią czytelnika.

Ród Korsakowskich, choć fikcyjny, sprawia wrażenie, żywcem wyjętego z zapisków historycznych, a dbałość o detale pozwala czytelnikowi poznawać ich losy z odurzającą wnikliwością. Jednak nie...

Czy interesowaliście się kiedyś historią Waszej rodziny, Waszych przodków? Jak się okazuje ta może skrywać wiele sekretów, czasem takich o których chcielibyśmy opowiedzieć całemu światu, a czasem lepiej pozostawić je w zakurzonej skrzyni…

Dwudziestolecie międzywojenne, rewie, teatr, muzyka, śpiew to właśnie w tych czasach żyła Ada Nirska, a my dzięki autorce możemy poczuć ten niezwykły klimat tamtych lat.

Pierwszy tom sagi zostawił po sobie wiele niewiadomych, bo tak mało zachowało się wspomnień, dokumentów, zapisków, ledwie kilka nagrań tej artystki. Teraz możemy bliżej przyjrzeć się jej życiu, bo to właśnie ona staje się naszą przewodniczką po tamtych czasach.

Podobnie jak w poprzedniej części serii, akcja dzieje się dwutorowo, pierwsza perspektywa to czasy teraźniejsze i pewne „śledztwo”, które prowadzi Róża o swojej przodkini Adzie, a druga perspektywa to właśnie okres w historii pełen barw i to właśnie na niej najbardziej skupia się @ag.krawczyk. Spektakle, blichtr, powiew szaleństwa, zabawy, ale również zdrady, bieda, krach i intrygi prowadzone na wielu płaszczyznach. To właśnie ta część sprawiła, że poczułam się oczarowana, zarówno fragmentami naznaczonymi szarością i czernią, jak i tymi mieniącymi się wszystkimi kolorami tęczy. Ada Nirska miała cel, wiedziała co chce osiągnąć, wiedziała kim chce być i pomimo wielu komentarzy ze strony przyjaciół i bliskich nigdy nie zwą...

"Kolekcja straconych chwil" to druga część serii książek o dawnych mieszkańcach Łabonarówki, oraz o ich dzisiejszych mieszkańcach i rodzinie. To zdecydowanie podróż przez lata, odkrywanie swoich korzeni, chęć poznania prawdy, odkrycia tajemnic.. I tutaj zdecydowanie trzeba czytać serię po kolei, bo inaczej będzie ciężko Wam się odnaleźć.
Na wstępie muszę powiedzieć, że kocham okładki tej serii, piękne, dopracowane, tajemnicze... Zdecydowanie przyciągają wzrok. Kolejne spotkanie z bohaterami było dla mnie jak spotkanie ze starymi przyjaciółmi i muszę przyznać, że mocno mi ich brakowało.
Róża stara się pogodzić ze śmiercią ukochanej babci... A życie jej ciotki Ady nadal pozostaje tajemnicą, choć wydaje się, że już tak wiele odkryła, to stale na jaw wychodzi jakiś nowy fakt, który zmusza do dalszego zagłębienia się w ten temat ..
Tutaj Róża odkrywa, że jej ciocia oprócz pięknego głosu, brała udział w rewiach kabaretowych, gdzie odnosiła sukces... Ci w takim razie było później?
To niezwykle barwna lektura, podróżujemy w czasie międzywojnia poznając jego blaski i cienie: polityka, miłość, namiętność,zdrady, czarne charaktery.. Autorka ukazuje bardzo fajne kontrasty, przez co nie można się oderwać od tej lektury ..

Nie dostałam jednak jeszcze odpowiedzi na wszystkie pytania! Zdecydowanie czekam na część trzecia! I oby stało się to szybko, bo akcja zdecydowanie nabiera mocy i tempa, a życie ciotki Róży, jest niezwykle ciekawe...

Bardzo mocno Wa...

„Kolekcja straconych chwil” to druga część „Ogród sekretów i zdrad”. Pierwszy tom przeczytałam z zapartym tchem i podobnie było i tym razem.

Książka rozpoczyna się smutno. Umiera ukochana babcia Róży. Po prawie roku od jej śmierci, córka zmarłej, Dorota i wnuczka, postanawiają uporządkować rzeczy Georginii. Jak się okazuje porządki te stały się początkiem wspaniałej historii. Róża wciąż interesuje się Adą Nirską, a wiedzę o tej osobie poszerza dzięki pamiętnikowi babci. Czego nowego dowiedziała się o warszawskiej artyście, która żyła w okresie międzywojennym? Dlaczego nagle zniknęła? Jaki wpływ wydarzenia sprzed wielu lat mają na Różę? Przekonacie się sami.

Uwielbiam książki, które wychodzą spod pióra pani Agnieszki Krawczyk. Każda z nich dostarcza mi wielu emocji i tak też było tym razem. Wraz z Różą odkrywałam nowe fakty z życia Ady. Autorka przeplata teraźniejszość z przeszłością. Nie każdemu ten zabieg udaje się, ale pani Agnieszka poradziła sobie z tym zabiegiem wspaniale. Nie wprowadziła zamętu. Czytelnik bez problemu odnajduje się w jakim okresie właśnie znajduje się. Jak zawsze autorka świetnie wykreowała swoje postaci.

„Kolekcja straconych chwil” to książka o miłości, napiętości i tajemnicach. I jeśli lubicie przenieść się do czasów wystawnych bali elit, klejnotów, sukni i fraków to bardzo polecam zarówno pierwszy jak i drugi tom „Ogród sekretów i zdrad”.

W swej najnowszej powieści Agnieszka Krawczyk ponownie przenosi Nas do czasów międzywojnia, przeplatanych wątkiem współczesnym.
Świat ogarnęła pandemia koronawirusa ,a Róża Jabłonowska musi zmierzyć się ze stratą ukochanej babci Georginy.
Starsza Pani do końca swych dni nie wyjawiła swych tajemnic , pozostawiła jednak wnuczce pudełko z pamiątkami po Adzie Nirskiej.
Kobieta, która mogła zrobić oszałamiającą karierę zniknęła zupełnie nieoczekiwanie ku rozczarowaniu swych wielbicieli a jej los pozostawał zagadką.
Wiedziona ciekawością współwłaścicielka galerii sztuki wraz z Maksem i prokuratorem Przemkiem stawia sobie za cel znalezienie odpowiedzi na nurtujące ją pytania.
Wszystkie tropy prowadzą do lokalu o wdzięcznej nazwie Złoty Nietoperz.
Czy pełen blasku i przepychu świat gwiazd rewii rzeczywiście okaże się być rajem na ziemi? A może to tylko pozory?

O tym musicie się przekonać na własną rękę a zapewniam, że lektura jest piękna. Przez kolejne rozdziały płynęłam z przyjemnością niejednokrotnie zachwycajac się warsztatem autorki oraz misternie utkaną , pełną emocji fabułę.
Intrygi, wielka miłość, zdrada oraz sekrety tworzą niezwykłą mieszankę idealną na jesienne wieczory..

Jestem oczarowana i z niecierpliwością wypatruję kontynuacji 🩷

10/10