Kilka słów o miłości

Główni bohaterowie powieści to Karolina i Szymon, którzy od jakiegoś czasu są sąsiadami. Wspólne wyjazdy do pracy, zbliżyły ich na tyle że zostali przyjaciółmi. Kobieta żyje w szczęśliwym związku z narzeczonym. Mężczyzna natomiast nie potrafi na dłużej wytrwać w relacji z kobietą. Kiedy jednak poznaje siostrę Karoliny Weronikę, coś zaczyna się zmieniać. Tylko czy na lepsze? Szymon musi odpowiedzieć sobie na ważne pytanie: posłuchać serca, czy iść za głosem rozsądku? Wybór nie jest łatwy, kiedy ma się świadomość, że w tzw. trójkącie ktoś zostanie skrzywdzony. Jednak czy podjęcie decyzji zależy jedynie od niego? Kobiety jego życia nie mają nic do powiedzenia? Status: to skomplikowane zdecydowanie ma tutaj zastosowanie.
Muszę przyznać, że była to jedna z najtrudniejszych książek z jaką przyszło mi się zmierzyć w mojej czytelniczej karierze. Książki opierające się na miłości, które skłaniają do refleksji, pokazują jak miłość jest ważna, jakich wyborów trzeba dokonać, by być szczęśliwym nie są łatwe. Przepuścić coś takiego przez własną wrażliwość jest bardzo trudne. Przynajmniej dla mnie właśnie takie było. Dlatego też wstrzymam się od głębszej analizy tekstu i ostatecznej oceny. Nie chcę się siłować ze, słowami, które i tak nie oddadzą tego, co czuję. Ode mnie to tyle...

Będę szczera - nie podobało mi się. On jest jakiś Piotruś Pan - boi się zaangażować i zrywa z dziewczyną nr 1 po południu a wieczorem poznaje następną i uprawia z nią dziki seks. Dziewczyna nr 2 jest niby super, ale jej siostra (zakazany owoc) jest jeszcze lepsza. Jest lepsza w tym, że jest zajęta czyli niedostępna, a jak wiadomo cudza żona jest najlepsza. I tak się błąka emocjonalnie nasz główny bohater. Wynudziłam się jak mops..

"Kilka słów o miłości" autorstwa Tomasz Kieres to książka, która trochę poleżała na mojej półce za nim się za nią zabrałam. 🫣

Było to moje drugie spotkanie z twórczością autora, i jak pierwsze było udane to tu byłam lekko rozczarowana. Liczyłam chyba na coś trochę innego. #kilkasłówomiłości to książka przede wszystkim historia o prawdziwej przyjaźni damsko- męskiej między Karoliną a Szymonem.

Przez całą książkę kompletnie nic się nie działo. Występuje tu bardzo dużo dialogów. Akcja za bardzo się wlecze. Połowa akcji toczy się w samochodzie, gdzie główni bohaterowie jadąc do pracy rozmawiają i się poznają.
Szymon to facet, który nie patrzy w przyszłość, żyje tu i teraz. Idealny, można na nim polegać, jednak nie potrafi za długo być w związku. Karolina natomiast jest narzeczoną Krzysztofa i nie długo ma wziąć z nim ślub. Szymon mimo, że jest w związku z Weroniką, czyli siostrą Karoliny to można powiedzieć, że jest na każde zawołanie swojej przyjaciółki. Ona ciągle go potrzebowała, a on zawsze akurat był w pobliżu. Widać było, że ciągnie ich do siebie, czuć było chemię i liczyłam w końcu na nagły zwrot akcji i tego nie było.
Na samym końcu główny bohater będzie musiał podjąć trudną decyzję - którą kobiete kocha? Jesteście ciekawi, jak to się zakończyło? Bo ja zakończeniem jestem rozczarowana 🫣