Hashtag: moje_piękne_życie

"Mam na Instagramie ponad sto tysięcy obserwujących, a wszyscy ci ludzie podziwiają mój dom. Nie mają pojęcia, jak pusty jest, jak bardzo wyprany z emocji".

Asia uśmiecha się tylko na social mediach, prawdziwe życie nie daje jej bowiem wielu powodów do uśmiechu. Małżeństwo to jakaś farsa, o porozumieniu z nastoletnią córką nie ma mowy, a teściową najchętniej by udusiła.

Tym, co szczególnie podoba mi się w pisarstwie Misiołek, jest surowość i dosadny realizm. Ona nie wkłada w usta ograniczonych ludzi gładkich i lukrowanych zdań, mówią i myślą tak jak w normalnym życiu — prosto, bez ozdobników, używając często przekleństw, zamiast przecinków. Więc jeśli chodzi o dialogi, czy sposób myślenia, przystają one do zastanej rzeczywistości. Niektórych to razi, nawet bulwersuje, ale nie mnie.

W świecie, gdzie ważne są pozory, życie głównych bohaterów zdaje się idealne, ale to tylko prawda z Instagrama. Kobieta nigdy nie pogodziła się ze śmiercią pierwszego dziecka, więc o to drugie drży na każdym kroku. Obrazku dopełniają obojętny mąż, wredna teściowa i nieobecny ojciec. Znajdziemy tu przede wszystkim emocje i rozterki kobiety, która według świata ma wszystko, co potrzebne do szczęścia, ale to tylko piękne kadry skrywające pustkę.

„Hashtag: moje_piękne_życie” autorstwa Katarzyny Misiołek, to słodko-gorzka historia o tym, że samotnym można być nawet wśród bliskich.

Po książki Katarzyny Misiołek sięgam chętnie, bo wiem, że są to powieści wartościowe, w których fabuła często dotyka trudnych relacji ludzkich, emocji i wielu ciekawych odniesień do realnego życia.

Ta książka również jest pełna emocji i chociaż główna bohaterka momentami mocno mnie irytowała swoją spontanicznością i nadmiernym pociągiem do alkoholu, to tak naprawdę czułam do niej wielką sympatię, głównie chyba za odwagę, że będąc typową kurą domową (no może nie całkiem typową) potrafiła przełamać ten stereotyp i od czasu do czasu pomyśleć o sobie i własnych przyjemnościach.

Dosadnie pokazany problem wypalenia małżeńskiego, gdzie ten za którym kiedyś się szalało, kochało do ostatniego tchu i pożądało na samą myśl, nagle stał się obleśnym facetem z wystającym brzuchem i butelką piwa w dłoni. Zauroczenie prysło jak bańka mydlana zamieniając się w niesmak i odrazę. A przecież prawdziwa miłość trwa wiecznie.

Pokazany w powieści obraz wypalonego małżeństwa z całą pewnością nie należy do rzadkości, ale mało kto o tym chce mówić nawet w gronie najlepszych przyjaciół.

Bohaterka tej książki nie pozwoliła sobie na zamknięcie się w czterech ścianach luksusowo urządzonego domu, buntowniczo postanowiła korzystać z życia i chociaż chwilami czerpać z niego to co najlepsze. Carpe diem w swoistym wydaniu.

Może było w tym odrobinę za dużo alkoholu (ale to jest tylko moje zdanie, ponieważ ogó...

Pozory. Ile razy zwiodły każdego z nas. Wyobrażenie o niewiadomo jak wielkim szczęściu innych niejednokrotnie wzbudza ukłucie zazdrości. Miłość, rodzina, dom, pieniądze. To tym zazwyczaj się chwalimy. Wśród znajomych, bliskich, a przede wszystkim w social mediach. Ale chyba już każdy doskonale wie, że instagramowa rzeczywistość daleka jest od tej prawdziwej.
Joanna to kobieta po czterdziestce. Instagramerka. Mieszka w pięknym domu na obrzeżach miasta. Ma bogatego męża i dorosłą córkę. Nic tylko pozazdrościć.
Ale też ta sama Joanna w tym pięknym, wielkim domu jest ogromnie samotna. Uczucie między nią, a mężem wygasło bezpowrotnie. Córka oddaliła się od rodziców i chce żyć własnym życiem. Joanna coraz częściej ucieka. Spotkania z przyjaciółkami. Kluby. Alkohol. Przypadkowe romanse.
Dojrzewająca w niej decyzja o porzuceniu dotychczasowego życia i odejściu od męża wciąż ją przerasta. Ale jak to? Przecież instagramowy profil kobiety nie tylko jest pełen pięknych kadrów, ale też życia o jakim marzy niemal każdy. Szkoda, że to życie wcale nie jest takie kolorowe jakim się wydaje.
Autorka stworzyła slodko-gorzka opowieść o tym jak wielu z nas koloryzuje siebie i swoje życie by czuć się lepszym. Jak często zdarza się nam zakłamywać rzeczywistość, bo gdzieś w głębi sami chcemy by okazała się ona zupełnie inna. Nie zawsze jest w nas jednak wystarczająco dużo odwagi, żeby faktycznie zmienić ją na lepszą. To kawał przejmującej, prawdziwej historii, pełnej wzlotów i up...

📚MOJA OPINIA 📚

Tytuł: " Hashtag: moje_piękne_życie"
Autor: Katarzyna Misiołek
Wydawnictwo: @wydawnictwo_novaeres

Joanna zarabia na życie jako influanserka .Mieszka w pięknym domu razem z mężem Ryszardem i córką Pauliną. Ale to co pokazuje na swoim profilu to tylko pozory. W rzeczywistości nie jest tak kolorowo. Kobieta jest tak naprawdę bardzo nieszczęśliwa. Zmaga się ze wspomnieniem tragicznego wydarzenia sprzed lat. Czuję się niczyja. Istnieje otoczona ludźmi, których nazywa rodziną ale czuję się przy nich dobrze. Samotność stała się jej chlebem powszednim.Mąż już nie patrzy na nią tak jak kiedyś. Okazuje jej obojętność. Kolejne maski mają pozwolić jej na prowadzenie normalnego , ustabilizowanego życia w świecie,w którym najważniejsze są pozory.Ale one nigdy nie zastąpią szczęścia.
Czy Joanna znajdzie w sobie siłę,by wyrwać się z matni pięknych złudzeń?
Ta historia poprostu przecząłgała mnie emocjonalnie i wywołała sporo refleksji . Kolorujemy naszą rzeczywistość, dodajemy jej barw, podczas gdy na co dzień bywa mdła,szarobura i nudna. Ale z drugiej strony,czy można nam się dziwić? Pragniemy szczęścia, a kiedy nie przychodzi, usiłujemy je sobie wyczarować wszystkie na wszystkie z możliwych sposobów. Niektóre influanserki nazywają się "kreatorkami szczęścia" . To wiele mówi o czasach w których żyjemy...

Polecam całym sercem przeczytać tą książkę ❤️ bo naprawdę warto ☺️