Fatum

Rewelacyjna część, najlepsza z trylogii kryminalnej. Akcja wciągająca, przemyślana i dobrze zarysowane postaci. Bez zbędnych dłużyzn i wspominek. Doskonale przedstawiono "nowy", post-PRL-owski świat, tworzenie zrębów przestępczości zorganizowanej. Tylko rozczarowuje brak zakończenia wątku femme fatale... oraz dziwnego zachowania matki zabitego dziennikarza. Ale autor obiecał: "ciąg dalszy nastąpi...":)

Poznań w latach 90. tak jak reszta Polski zmagał się ze zmianami ustrojowymi oraz mentalnymi. Otworzenie się na Zachód dało nieznane dotąd możliwości, szanse oraz co za tym idzie pokusy. Każdy próbował na nowo odnaleźć się w nowej rzeczywistości, zarówno szarzy obywatele jak i państwowe instytucje, chcące zerwać z komunistycznym wizerunkiem. Obok powstających i rozwijających się przedsiębiorstw narodziło się wiele grup przestępczych, które chciały te wyjątkowe czasy wykorzystać na swoją korzyść. Jeden z gangsterskich napadów z początku lat 90. stał się inspiracją do napisania książki Fatum. Michał Larek zabiera nas do stolicy Wielkopolski gdzie wraz z bohaterami kryminału odwiedzamy poszczególne miejscówki i zagłębiamy się w klimat tamtych lat. Podczas lektury czułam się tak jakby napisana była w tamtym czasie, tak świetnie bowiem oddano klimat zarówno Poznania i jego okolic, specyfikę mieszkańców, pracy w policji jak i wewnętrznych utarczek miedzy bandytami
Podszywając się pod firmę ochroniarską, czterech mężczyzn uprowadza w 1993 roku konwój z kasjerką i strażnikiem w środku. Ich łupem pada pięć miliardów złotych przeznaczonych na wynagrodzenia dla pracowników fabryki czekolady. Cała akcja nabiera nieoczekiwanego obrotu gdy jeden z porywaczy postanawia nie wypuszczać młodziutkiej dziewczyny na wolność wbrew początkowym ustaleniom. Gdy o porwaniu dowiaduje się policja natychmiast rozpoczynają się poszukiwania bandytów, przede wszystkim zaś kobiety Nierówna walka z czasem...