Dziewczyna, którą kochałeś

Jeden obraz, dwie związane z nim kobiety. Nie powinien zatem przysporzyć zbyt wiele problemów, prawda?

Gdy Francja zostaje okupowana przez Nazistów, życie Sophie zmienia się diametralnie. Jej mąż wyjeżdża na front, a ona zostaje sama z rodzeństwem i restauracją, którą trzeba zarządzać. Na domiar złego, niemiecki komendant postanawia, że jego żołnierze będą jedli wystawne posiłki właśnie tam...

Znajomość Francuzki i Niemca została opisana bardzo przemyślanie. Autorka nie posiliła się na zbędne romantyzowanie jej czy spłycenie. Przemyślenia Sophii odnośnie komendanta są ludzkie, kobiece i rozsądne, dzięki czemu nie odnosiło się wrażenia, że będzie to kolejna ckliwa opowieść romantyczna. Wręcz przeciwnie, kolejne kartki przerzucałam z niecierpliwością, jakbym miała do czynienia z thrillerem.

I w momencie, gdy akcja nabrała największego tempa, retrospekcje wojenne zostały przerwane, a autorka zaczęła opisywać życie innej bohaterki, Liv, która otrzymała w prezencie od męża obraz z wizerunkiem Sophii...

Muszę się przyznać, że nie doczytałam drugiej części książki, bo po tak fascynujących rozdziałach z czasów z II WŚ, rozdziały o Liv były dla mnie nudne. Monotonne, bez polotu i nieciekawe. Przekartkowałam resztę książki, by zaznajomić się z tym, co "mniej więcej" się działo i przeszłam od razu do ostatniego rozdziału, w którym mogliśmy poznać zakończenie historii Sophie.

Ciężko mi jednolicie ocenić tę książkę, ale myślę, że dla samej...

Pierwsza była"Srebrna zatoka", w której przedstawiona historia może nie była szczególnie intrygująca ,ale na tyle wciągająca ,że z przyjemnością śledziłam losy bohaterów. Styl pisania Moyes tak do mnie "przemówił" ,że sięgałam po kolejne pozycje autorki bez zastanowienia i czytania recenzji.Z "Dziewczyną, którą kochałeś" miałam jednak pewien kłopot.Pierwsze kilkanaście stron ... i moje rozczarowanie, bo nie przepadam za historiami toczącymi się w czasie wojny. Po za nielicznymi wyjątkami raczej nie sięgam po pozycje ,w których akcja osadzona jest właśnie w tym okresie. I zapewne zakończyłabym moją przygodę z "Dziewczyną..." gdyby nie jedna opinia z LC , której autor wyraźnie zaznaczył,że akcja toczy się również w czasach współczesnych.Poszło już bez "bólu" ,bo historia z okresu wojny okazała się całkiem ciekawa, a jej połączenie z teraźniejszością wyjątkowo interesujące.Mimo trudnych początków i tym razem Moyes mnie nie rozczarowała.Bez wahania więc polecam.
Opinia napisana na LC 07/02/2017

Losy Sophie i Liv dzieli wiele lat, epok i przeróżnych wydarzeń. Jednak łączy je miłość do obrazów. Każda z nich jest przywiązana do portretu kobiety, który wisi w ich domach: dla Sophie to dzieło jej męża z czasów, gdy byli szczęśliwi; Liv przypomina zmarłego męża, który podarował jej to dzieło na rocznicę ślubu. Obie kobiety stają przed życiowym dylematem, a od podjętej decyzji zależy ich przyszłość. Czy wykażą się odwagą i podejmą ryzyko walcząc o to, co kochają?
Książkę czyta się w ekspresowym tempie, choć jest sporych rozmiarów i zawiera dwie różne historie. Jednak bohaterki szybko zdobywają sympatię czytelnika, który zaczyna uczestniczyć w ich życiu. To wciągające!