Ból narodzin

Ból jest nieodłącznie związany z narodzinami i to nie tylko tymi biologicznymi, ale także tymi rozumianymi w przenośni.
Tym razem autorka zaczerpnęła pomysł do powieści z początków polożnictwa polskiego.
Dwie bohaterki : Zosia, ucieka z rodzinnego domu chcąc uniknąć molestowania przez ojczyma, Karolina od lat funkcjonuje w warszawskim półświatku, para się złodziejstwem, niestety zostaje zraniona nożem.
Dziewczyny trafiają pod drzwi Przytułku POłożniczego przeznaczonego dla ubogich kobiet.
Początkowo dziewczyny wykonują funkcje typowo służebne, z biegiem czasu wdrażają się w prace typowo przy rodzących.
Pięknie pokazane początki położnictwa, choć powinno to być naturalne, to w tamtych czasach traktowane jako wręcz zajmowanie się czarami.
Ważną rolę w przytułku pełni doktor Anna. W środowisku medycznym w XIX wieku kobieta lekarz była kimś niespotykanym, a jeśli już jakaś się trafiła, zderzała się z murem niechęci w Izbie Lekarskiej.Stąd też w Przytułku częste, absurdalne kontrole, z zarzutami wyssanymi z palca.
Doktor Anna to prawdziwa prekursorka położnictwa. Jej zaangażowanie w pomoc ubogim kobietom , stalowe nerwy w kryzysowych sytuacjach wielokrotnie gasi pożary.
Dużego uroku dają powieści Zosia ze swoją łagodnością, ale i Karolina z zadziorem, poczuciem humoru, ale i tupetem, który hamuje natarczywe rodziny rodzących.
No i nie może Przytułek funkcjonować bez z pozoru surowej starszej akuszerki Jadwigi, która chłodnym spojrzeniem i p...

Dzisiejsza recenzja dotyczy książki „Ból narodzin” Weroniki Wierzchowskiej, która otwiera serie „Z dziejów przytułku położniczego”. Mamy rok 1882, a co za tym idzie? Jak sami wiecie czasy KOBIETY SUKCESU były niedomyślenia. Kobieta ma zajmować się domem, mężem, dziećmi ogólnie dbać o gniazdo rodzinne, ale… Dzięki takim kobietom, jak Anna Tomaszewicz-Dobrska, która była pierwszą kobietą z dyplomem lekarskim jako pierwsza w Warszawie w 1896 r. wykonała cesarskie cięcie i wiele innych sukcesów, które możecie znaleźć w internacie, ale wróćmy do książki. Dzięki prawdziwej postaci książka nabiera całkiem innego klimatu, odbioru przez czytelnika (mnie na pewno), Jak tylko dostałam książkę zaczęłam czytać i tak siedem rozdziałów minęło nawet nie wiem, kiedy, no ale obowiązki domowe wzywały i dzięki audiobookowi mogłam skończyć tego samego dnia. Książka należy do tych nieodkładanych, do tych, które po raz kolejny pokazują, że my kobiety potrafimy znieść tak samo dużo a nawet więcej jak mężczyźni, a jak kobieta jest poniżona, to już „klękajcie narody”, bo będzie się działo.

W trakcie czytania/słuchania byłam pełna podziwu dla całego personelu, jaki w przytułku pracował, a żeby było zabawniej cały personel to nasza 28-letnia Pani doktor, starsza akuszerka Jadwiga i kucharka Aniela. W trakcie dołączają dwie bezdomne dziewczyny Zosia, która uciekła z domu przed molestującym ją ojczymem oraz Karolina uciekająca przed nożownikami. Ile wysiłku kosztowało je żeby utr...

Weronika Wierzchowska skupia się w swojej powieści nie tyle na samej postaci doktor Anny Tomaszkiewicz Dobrskiej,ale na jej dwóch pomocnicach Zosi i Karolinie.
Ta pierwsza ucieka z domu przed ojczymem,ta druga cudem uchodzi z życiem po ataku nożowników z Kercelaka.
Obie znajdują schronienie i bezpieczną przystań w Przytułku Położniczym prowadzonym przez Annę.
Autorka świetnie ukazuje realia Warszawy końca XIX wieku gdzie oznaki nowoczesności traktowano jak zło konieczne,a zabobon miał się całkiem dobrze.Polecam!!