Iwona
Nieszczęścia chodzą parami???
Nigdy nie wierzyłam w powiedzenie, że nieszczęścia chodzą parami, dopóki nie przekonałam się o tym na własnej skórze.
Pod koniec lutego moje 2 agencje copywriterskie padły z dnia na dzień, 5 lat pracowałam zdalnie i nagle straciłam pracę.
Szukałam czegoś stacjonarnie, lecz w moim przypadku to nie jest takie proste. Mam drugą grupę inwalidzką na kręgosłup i nikt nie che osoby z orzeczeniem o niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym. Po co komuś taka osoba, co nie jest w pełni sprawna??? Na orzeczeniu mam napisane: wskazana praca zdana, ale skąd taką w dzisiejszych czasach wziąć, skoro króluje wszechobecna sztuczna inteligencja? (bynajmniej w copywritingu)
Potem złapała mnie rwa kulszowa i trzymała 3 tygodnie.
Na majówce czyli na początku maja wywaliłam się niefortunnie na bruk i padłam jak placek. Uszkodzenie wewnętrznego stanu kolanowego.
Dziś po zdjęciu rtg wyszło, że jest to zwichnięcie, skręcenie i naderwanie stawów i wiązadeł kolana.
No cóż... ból jest kłujący, szarpiący i trudny do zniesienia. Nie mogę zginać kolana, a do poruszania na obecną chwilę służą mi ściany i meble jako podpórki. Ciągnie się to już ponad 3 tygodnie i końca nie widać.
Łykam garściami ketonale setki plus tabletki od lekarza, a i tak ból zrywa mnie z łóżka w środku nocy.
Chyba jednak te nieszczęścia chodzą parami... Marzę, żeby już poszły w ciemny las...
Mam nadzieję, że to koniec nieszczęść. Powodzenia!
Dziękuję z całego serca ♥️
Rozumiem ból, bo przez ostatnie 3 tygodnie też zwijałam się z bólu, po kolejnym antybiotyku dopiero mieszanka następnych dwóch pomogła.
Ja kiedyś musiałam wyrobić sobie grupę inwalidzką, żeby dostać pracę.
Współczuję bólu, wiem jak z tym trudno funkcjonować. Mam nadzieję, że już jest lepiej. Życzę dużo zdrowia. 💕
Co do grupy inwalidzkiej to wolałabym jej nie mieć, ale niestety ją mam od 2016 roku. Czuję się przez to gorsza od innych.
Już 2 zakłady pracy chronionej w tym roku podtykały mi swoje klauzule do popisania, że mam pracować w godzinach nadliczbowych, w dni ustawowo wolne od pracy i w porach nocnych. Co to wogole za praktyki??
Przekonałam się, że niestety wykorzystują osoby niepełnosprawne, bo gdy raz podpisałam taką klauzulę, to od razu zażądali, że mam pracować więcej godzin niż to było na umowie. No bo przecież podpisałam…
Chociaż z pewnością istnieją firmy, co przestrzegają Kodeksu Pracy.
Może kiedyś osoby z grupą inwalidzką były traktowane lepiej, ale na pewno nie teraz. Przekonałam się na własnej skórze o tym nie raz.
Flusrtujące jest to, że lekarze mówią, że wszystko w porządku, wyniki dobre, a boli. Dopiero córka znalazła zalecenia WHO w takich przypadkach i udało mi się z pomocą dwóch lekarzy zgromadzić leki, które oni zalecają. Teraz kończę antybiotyki i zobacę, co będzie dalej.
Przesyłam z całego serca życzenia szybkiego powrotu do zdrowia!!! ♥️
Jedyne co mi wtedy pomagało, to skupienie się na tym, żeby przetrwać ten jeden dzień.
Trzymaj się i dbaj o siebie na tyle, na ile teraz jesteś w stanie.
Wysyłam dobre myśli 💕
A moim marzeniem jest praca z książkami w wydawnictwie lub bibliotece, lecz piękne marzenia rzadko się spełniają…
Jako bibliotekarz (i do tego biegający) na pewno lubisz swoją pracę i jest ona jednocześnie Twoją pasją. To widać na wspaniałych fotorelacjach ze spotkań autorskich i innych wydarzeń, prezentowanych na Twoim blogu.
Zawsze z wielką przyjemnością czytam i oglądam. 🙂
Co do mojej pracy... Dziękuję za miłe słowa. Zaraz minie 27 lat, jak pogłębiam swoje bibliotekarskie pasje :)
