Poniżej skromna refleksja po przeczytaniu książki "Niewielka suma szczęścia" Wiesława Łukaszewskiego.
Kilka słów o starości
Dlaczego mnie nie widzisz ?
Jestem przezroczysty, bo jestem Stary ?
Krzyczę, proszę, zobacz, tu jestem!
Dlaczego mnie nie widzisz?
Co mam zrobić, żebyś mnie zauważył?
Przecież, ja jestem tylko Stary,
Jeszcze nie umarłem
Izabela Vernau
PS. dzięki P., tobie zawdzięczam ten wpis, dziękuję za twoje dobre słowa o moich "słowach".