Marcin Erlin to były policjant i ciekawy autor piszący w specyficzny sposób. W swoich książkach przedstawia służbę policjantów zabawnie, tragicznie, w swoim stylu.

Tak mówi o sobie w jednym z wywiadów cyt.: „Bardzo proszę. Ponad dwadzieścia lat w Policji na tak zwanej „produkcji”. W jednostkach liniowych, na niskich grupach, bez znajomości czy wyśrubowanego dodatku służbowego. Obecny poziom frustracji zawodowej osiągnął stan alarmowy powyżej czoła. Rządzili mną różni przełożeni. Wysługiwały wszystkie możliwe opcje polityczne od lewej do prawej przez centrum. W końcu postanowiłem się ratować, przygotować do życia w cywilu, żeby nie skończyć marnie nazajutrz po przejściu na emeryturę. Zacząłem pisać”.

Pisarstwo to dla niego forma terapii,

cyt.:” Dlaczego Pan pisze? Co Pana motywuje? Daje energię?

Tak jak wspomniałem, jest to dla mnie dobra terapia. Motywuje mnie chęć do normalnego życia, a energię daje dorastający syn, oby chociaż podjął próbę zostania porządnym człowiekiem”.

Ma swój charakterystyczny styl pisarski, który nie każdemu może przypaść do gustu. Każdy musi przekonać się sam, ale taka forma narracji wymaga dużego poczucia humoru, ironii i inteligencji.

1. „CHWDP”,

2. „Policjant”,

3. „Policjant 2”,

4. „Policjant 3”,

5. „Sratatata, czyli JP100%”.

Inny były policjant piszący powieści kryminalne, które dzieją się współcześnie i nie tylko, to Robert "Ziółek" Ziółkowski.

Przez szesnaście lat służył w polskiej policji. Jego kariera wiodła od "krawężnika", poprzez dochodzeniówkę, wydział zwalczania przestępstw gospodarczych, do specjalisty wydziału kryminalnego Komendy Wojewódzkiej. Ostatnie lata przepracował w Zespole Poszukiwań Celowych wielkopolskiej komendy. Policjanci z ZPC brali udział w akcjach w kraju i poza granicami i są nam bliżej znani jako „łowcy cieni’. Poznańskie ZPC posadziło między innymi "Makowca", członków gangów "Borysa" i "Drewniaka". Dokonywali około stu zatrzymań rocznie, a ich akcje były szeroko komentowane w mediach.

Robert Ziółkowski jest również autorem książek podróżniczych.

1. „Łowcy głów”,

2. „Wściekły pies”,

3. „Szare wilki z Jarocina” – kryminał historyczny.

Kazimierz Kyrcz J. to czynny policjant Komendy Wojewódzkiej w Krakowie, absolwent filologii rosyjskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim i autor powieści fantastycznych, horrorów oraz cyklu powieści kryminalnych o Kubie Szpikulcu.

1. „Chłopcy, których kochano za mocno”,

2. „Dziewczyny, które miał na myśli”,

3. „Kobiety, które nienawidzą”,

4. „Mężczyźni w potrzasku”.

Akcja powieści dzieje się w Krakowie. Poszukiwany jest Kuba Szpikulec, które morduje prostytutki, a sprawę prowadzi komisarz Bednarski.

Autor ma specyficzny styl. Sposób narracji jest inny niż w standardowych książkach. W powieściach jest sporo absurdu i czarnego humoru, dziwacznych postaci. Nie każdemu to się spodoba.

Jest to taki sposób opowiadania, który albo się polubi i przeczyta książkę do końca albo się ją odłoży po przeczytaniu kilku rozdziałów. Takie powieści wymagają sporo pracy, ale każdy czytelnik musi przekonać się sam, czy taki typ literatury, przypadnie mu do gustu, czy nie.