Avatar @Malwi

@Malwi

113 obserwujących. 55 obserwowanych.
Kanapowicz od 4 lat. Ostatnio tutaj około godziny temu.
Napisz wiadomość
Obserwuj
113 obserwujących.
55 obserwowanych.
Kanapowicz od 4 lat. Ostatnio tutaj około godziny temu.

Cytaty

Pamiętaj, od psychopaty dzieli cię zawsze raptem parę kroków.
Całe życie jest księgą, która czeka na napisanie.
Wszys­tko, co się dzieje w in­ternecie, ma kon­sek­wencje w realu. Nie mamy, jak postacie w grze, kilku żyć. Nie można życia zre­star­tować. Ludzie w in­ternecie to nie nasi przy­ja­ciele, to nie pokrewne dusze i można się pomylić w ich ocenie.
Klient z książ­ką w ręku jest mniej awan­tu­ru­ją­cy się.
Na kacu śniadanie jest jak przeszczep, może się nie przyjąć.
Lu­dzie nie po­win­ni być osą­dza­ni za swoje myśli. Bóg wie, że gdy­by­śmy byli, nie­je­den od­sia­dy­wał­by do­ży­wo­cie w Hol­lo­way”.
Ludzie potrzebują wyjaśnień. Chcą zakończeń. Nadzieja, jak wiedział Broome, może być wspaniałą rzeczą. Może także każdego dnia niszczyć cię na nowo. Nadzieja może być najokrutniejszą rzeczą na świecie.
Człowieka nie ocenia się po tym, ile razy upada. Ważne jest, ile razy się podnosi.
Człowieka nie ocenia się po tym, ile razy upada. Ważne jest, ile razy się podnosi.
Igranie z ogniem to jedno, a skok prosto w płomienie to coś zupełnie innego.
Jak zawsze mawiał jego ojciec: nie ma góry bez dołu, lewej strony bez prawej – i nie można przeżyć dobrych chwil, nie spodziewając się złych.
Przeszłość nigdy nas nie opuszcza. Choćby ją zapakować w pudła i upchnąć w jakiejś szafie, tak jak pudła z gratami, które się przechowuje lecz nigdy nie otwiera, i tak pewnego dnia, kiedy dopadnie nas prawdziwy świat, idziemy do tej szafy i przeglądamy zawartość pudeł.
Wnuki są nagrodą za to, że się nie zabiło własnych dzieci.
Artur za­par­ko­wał na cia­snym par­kin­gu. Pa­je­ro wci­snął mię­dzy dwa nie­chluj­nie usta­wio­ne auta, zu­peł­nie nie tak, jak su­ge­ro­wa­ły linie par­kin­go­we. Le­śni­czy trzy­mał w swoim schow­ku ko­lo­ro­wan­kę spe­cjal­nie na taką oko­licz­ność. Wyjął dwie ko­lo­ro­wan­ki. Jedną wło­żył pod wy­cie­racz­kę mazdy, drugą forda z pra­wej. Za­da­nie brzmia­ło: „Dzie­ci w przed­szko­lu uczą się nie wy­jeż­dżać za linię. Po­ćwicz, zanim za­par­ku­jesz”.
Jeśli nie możemy znieść przeglądania się we własnych wspomnieniach, nie możemy też żałować tego, co się stało i ruszyć dalej. Być może brzmi to jak paradoks, ale im bardziej staramy się ignorować bolesne chwile, które wydarzyły się w naszym życiu, tym więcej władzy mają one nad nami.
Powiadają, że jeśli dane drzwi się zamykają, to Bóg otwiera inne – albo przynajmniej okno. Ale kiedy niektóre drzwi zostają zamknięte, wtedy to przysłowie ma wydźwięk bardziej szyderczy niż pocieszający.
Ludzie nie są mili. Wykorzystują tylko siebie nawzajem. Nie ma prawdziwej miłości, prawdziwego współczucia, to tylko fasada i marketingowa gadka.
Czas ma tę właściwość, że rozcieńcza żałobę i sprawia, że staje się przezroczysta. Powoli człowiek uczy się radzić sobie ze zmianami; uczy się też, że życie toczy się dalej, nawet jeśli nie wygląda ono tak, jak by sobie tego życzył.
Oczywiście nie wtedy, jeśli będzie kogo za tę bezsensowną śmierć winić. A kogo winić, jeśli nie kata? Przecież to on zabije.
Nie podobało mu się, że nie zdołał jeszcze rozeznać się w sytuacji. Stracił już wszystkie włosy, ale jednego nie stracił. Zdrowego rozsądku.
Od każdego należy wymagać tylko tego, co może dać.
Rozmowy na pozór są calkiem łatwe . . . jeśli prowadzą je inni. Ale dla Zoe rozmowa była niczym delikatny motyl, którego zawsze udwało jej się rozdeptać.
Życie nie trwa wiecznie, miłość tak.
Życie to ciąg ryzykownych decyzji, nieustającego składania na szali argumentów "za" i "przeciw" .
© 2007 - 2025 nakanapie.pl