Mapę, nad którą pochylało się pięciu mężczyzn, w tym nasz gospodarz. Rudej nigdzie nie zobaczyłem. - Zwykliście gości karmić papierem dobry gospodarzu ? - zakpił wiedźmin na widok tej scenki. Na te słowa jeden z mężczyzn złapał za rękojeść wielkiego miecza, który miał przy pasie, jednak książątko powstrzymało go ruchem dłoni: - Wieczerzę podamy za jakiś czas -postanowił puścić kpi...
Komnata była schludna, choć ascetycznie urządzona, dość przestronna. Pod ścianą naprzeciwko drzwi stało łóżko, nieduże jak na zamkowe standardy, więc pewnie przyjdzie nam spać na waleta, o ile w ogóle zaśniemy. Po lewej stał prosty stół, nad którym wsiał żelazny kandelabr z płonącymi świeczkami, po prawej okno z wykuszem, przez które właśnie wychylał się wiedźmin: - Za wysoko - stwierdził...
-Skrzat Graś przesyła pozdrowienia- rzekłem szybko - A my uprzejmie zapytujemy, czy może znalazłoby się w twym zamku miejsce na nocleg szanowny panie? - Ta pokraka was przysłała - młodzieniec skrzywił się zdziwiony. - Och to nie tak - dziewczyna objęła pięknisia - To był wybieg papy, żeby ci dwaj kawalerowie odprowadzili mnie do zamku, wiesz jaki jest papa, po grochówce - dodała: - do...
Wstyd się przyznać, ale w zeszłym roku rozgrzebałem Sinuhe, zatrzymałem się w połowie i nope, nawet nie potrafię stwierdzić co mi tam nie podeszło, utknąłem w labiryncie Minotaura i ni chu chu ... Ale wrócę do niego i skończę, choćbym miał sczeznąć!
Drzwi otworzył nam szczupły, jasnowłosy młodzieniec, o aparycji młodego księcia. Gdy tylko zobaczył naszą rudą przyjaciółkę uśmiechną się szeroko, a biel jego zębów niemal nas oślepiła: - Marusha! nareszcie jesteś! Już zacząłem się niepokoić. - wziął piękną w objęcia i, ku niezadowoleniu czerwonookiego, pocałował mocno i namiętnie.
Dla mnie Faraon (o ile się go wcześniej czytało, bo ja sobie odpuściłem), i ogólnie "nowoczesne" (XIX i XX wieczne) powieści. No i Inny świat Herlinga - Grudzińskiego - niesamowita książka.
Jedna rzecz przez całą drogę nie dawała mi spokoju i postanowiłem podzielić się moimi niepokojami z wiedźminem: - Skoro Graś prowadzi karczmę - mówiłem próbując nie zgubić odmieńca i dziewczyn, którzy nagle przyspieszyli kroku - to po co odsyła gości do zamku, tracąc zarobek? - Naprawdę się nie domyślasz - Wiedźmin odpowiedział, patrząc w coraz ciemniejsze niebo. Wzruszyłem ramion...
O dziwo skrzat nie zamieszkiwał w rozpadającej się chałupie, czy szopie z gnijących desek, ale w porządnym domostwie na podmurówce, ze świeżą strzechą na dachu. Z komina ku szarzejącemu już niebu, zachęcająco unosiła się stróżka dymu, a od okien bił ciepły blask świec. - Niech mnie - wymamrotał wiedźmin tak samo zaskoczony jak ja, gdy podeszliśmy do bielonego płotka ogradzającego schludny...
@ Siostro, chyba tylko ty tak naprawdę przeglądasz ten wątek. Ile razy można pytać o to samo :-) Dopóki będzie padało to pytanie, to będę odpowiadał :D
-Słuchajcie zatem bo nie będę powtarzał - zaczął opowiadać, podejrzliwie łypiąc na mego kompana. Zapewne zastanawiał się, czy czerwonooki chce jego krewniaczkę zjeść, czy jednak wychędożyć - pewien mędrzec ze wschodu powiedział kiedyś: "tam skarb twój, gdzie serce twoje" ... - Zaczyna się ... - mruknąłem do wiedzimna, ten jednak był zbyt pochłonięty kokoszą, by zwrócić na mnie uwagę, star...
Nie zdążyłem nawet mrugnąć. Wiedźmin wyskoczył do przodu, zwinnym ruchem złapał śmierdziela za siwe kłaki, drugą ręką przyłożył mu do jabłka adama klingę sztyletu i wydyszał staremu wprost do ucha: - Z tego co widzę, jedyna magia jaką dysponujesz to rozsiewanie wokół siebie smrodu, jeśli zaraz nie powiesz nam co wiesz o skarbie, to przekonamy się co ci tam fermentuje w kichach. Na mom...
Cała elokwencja wyparowała ze mnie niczym poranna mgła z doliny. Rozpaczliwie szukałem w głowie jakichś zmyślnych słów przywitania, aby jednocześnie okazać mą światowość i dystans do kobiecych wdzięków, nie wychodząc przy tym na buca. Wybawienie przyszło niespodziewanie ze strony straca. A raczej jego kiszek. Dziad bowiem nadął się okropnie i pierdnął tak donośnie, że sądząc po łopocie sk...
...
...