Ziarno niezgody recenzja

"Ziarno niezgody " to moje pierwsze spotkanie z piórem autorki. Jest to powieść obyczajowa, której akcja rozgrywa się w dwóch osiach czasowych, co zawsze jest dla mnie kuszące. Tajemnice, sekreciki, historia, która wciąga w wir wydarzeń to jest coś co lubię.
Autorka akcję umiejscowiła w angielskim miasteczku, które odwiedzałam, więc tym bardziej miałam ochotę na lekturę.
Lata 60. ubiegłego wieku. Pisarka Robinson zmagająca się z kryzysem twórczym jest zawiedziona ocenami swojej najnowszej powieści "Ziarno niezgody".
Postanawia wyjechać z Nowego Yorku do angielskiego Castle Combe, gdzie spędzała swoje dzieciństwo. Jednak jest to też miejsce, które opuściła po tym jak mieszkańcy oskarżyli ją o śmierć ojca, znanego pisarza.
Kiedy powraca poznaje opiekunkę swojej matki i to jej zaczyna się zwierzać. Opowiada historię o dwóch dziewczynkach, które były niemal nierozerwalne, a rozdzieliła je miłość do jednego mężczyzny.
"Ziarno niezgody" wciąga czytelnika w wir wydarzeń, które nie pozostają obojętne i poddajemy się emocjom, które temu towarzyszą. To historia o przyjaźni, o demonach przeszłości, niedopowiedzeniach, żalu, bólu, straconych nadziejach, traumie. Dwie osie czasowe jeszcze mocniej wciągają i pozwalają na poznanie historii bohaterki.
Dla mnie jest to bardzo dobra powieść obyczajowa, która nie zostawia obojętnym. Pokazuje jak trudne mogą być powroty do miejsc, która są nam niezwykle bliskie, które wiążą się z naszym dzieciństwem, dobrymi chwilami, niezapomnianymi przeżyciami. Jednak życie bywa przewrotne i nie zawsze są to same lukrowane wspomnienia.
"Ziarno niezgody" to lektura, która mimo swojej objętości nie nudzi, nie powoduje uczucia przeciągania na siłę, a wręcz przeciwnie autorka tak ciekawie połączyła wszystkie sznureczki, że przeniesienie się w miejsca, które odwiedza bohaterka, niemal namacalnie mamy przed oczami.

"Ziarno prawdy" to poruszająca powieść, która spodoba się fanom tajemnic, skrywanych żali, nieprzepracowanych traum oraz bohaterów, którzy staja się nam bliscy i nie pozostają obojętnymi.