Cyberpunk. Odrodzenie recenzja

I tradycyjnie w kilku zdaniach o czym jest ta powieść – śmiertelnie chory, wycofany ze służby Shey Scott, oraz jego partner Lou Landon dostają za zadanie odnaleźć siostrę bliźniaczkę Lani Staller – morderczyni, która w biały dzień dokonuje masowego morderstwa w laboratorium renomowanej korporacji. Dokąd zaprowadzi ich śledztwo? Czy Axel Staller będzie łatwym celem do upolowania?

Zacznijmy od zagadki kryminalnej. Ten wątek autor poprowadził naprawdę ciekawie i intrygująco. Dawkuje poszlaki drobnymi porcjami, dzięki czemu możemy czekać na finał, niczym na dobry deser. Poza tym sama akcja toczy się w bardzo ekspresowym tempie. Nie ma czasu na nudę.

Co do bohaterów, to jak to w utworach Ziemiańskiego bywa, są ciekawie rozrysowani, każdy ma jakąś intrygującą przeszłość i na tym polu również autor nie odkrywa wszystkich kart od razu, zostawia sobie asa w rękawie, by niespodziewanie go ujawnić. Poza tym na pierwszy plan wysuwa się Kit, świetnie rozpisane dialogi między nim, a Axel. Czarny humor, sarkazm, naprawdę świetny pomysł! Kilka razy uśmiałam się do łez 😊 Właściwie to zabawne dialogi, pełne właśnie docinków i kąśliwości są domeną autora, z czego korzysta również w tej powieści. Ogromny plus!

Jeśli chodzi o głównego bohatera, to chociaż jest nim policjant, nie można go określić mianem typowego stróża prawa. Nie jest krystalicznie czysty, czasem podejmuje trudne decyzje, nie zawsze liczy się z dobrem cywilów, ale jest niezłomny, twardo gna do celu, nawet po trupach. Jest to dość osobliwa postać i to właśnie jego z całej gromady polubiłam najbardziej.

I teraz trochę o świecie, w którym dzieje się akcja powieści. Jestem laikiem, a zatem napiszę, co mi się spodobało. Otóż sama wizja Zakazanego Miasta, jego ciemne zaułki, niesamowita konstrukcja, styl życia mieszkańców – pomysł bardzo intrygujący, aczkolwiek trudny (przynajmniej dla mnie) do wyobrażenia. Był swego czasu taki film „Sędzia Dredd” (ten z Eomerem z Władcy Pierścieni), w każdym razie tam była podobna wizja takiego molocha mieszkalnego z gangsterami, slumsami i tak jakoś mi się nawet skojarzyło. Co do technologii, promieni, czipów, komputerów, skanerów itp., biorę wszystko tak jak jest, nie pytam dlaczego coś działa w taki, czy inny sposób. Na pewno te wszystkie zaawansowane technologicznie zabaweczki były doskonałym uzupełnieniem powieści.

„-Co to jest wskazówka zegara? – Zapytała Axel. – Żaden z moich zegarków nigdy nie udzielał mi wskazówek”. <--- :D

Nie przedłużając już – świetna pozycja by zacząć swoją przygodę z cyberpunkowym gatunkiem. Spodoba się nowym czytelnikom tej odmiany fantastyki, ale myślę, że fani gatunku też będą zadowoleni. Świetnie rozbudowana fabuła, wartka akcja, dobrze wykreowani bohaterowie – cóż tu więcej pisać? Moim zdaniem Ziemiański tą powieścią udowadnia, że świetnie czuje się nie tylko w fantastyce miecza, ale też takiej, która pełna jest ultranowoczesnej technologii. Ja daję mocne 8/10 i niebawem biorę się za kolejne powieści z tego gatunku.

Książkę otrzymałam z klubu recenzenta nakanapie.pl. Dziękuję 😊

14.08.2020 Almaranth