Wnuczka Fabergé recenzja

🪶

Klimat, jaki bije od tej książki jest nie do opisania. Czuć, że autorka wie, o czym pisze, a co najważniejsze potrafi przekazać nam to w taki sposób, że całkowicie wsiąkamy w przedstawiony świat. Świat, który nie był kolorowy i radosny, jak mogłoby się wydawać, widząc te wszystkie bogactwa. Pod pięknie zdobionymi sukniami często skrywały się kobiety, których dusze cierpiały niewyobrażalne katusze. Kobiety ograniczone, zniewolone, obdarte z godności. Kobiety, które aby nie zostać społecznie napiętnowanymi chwytały się czynów ostatecznych, wplątując się w coraz gęstszą sieć tajemnic i zmagając z ogromnymi wyrzutami sumienia.

🪶

„- Świat jest oparty na chaosie, nie na logice… „.

🪶

Monika Raspen ukazuje w swojej powieści realia panujące w ówczesnej Rosji, gdzie najważniejszą kwestią była władza, wokół której rodziły się intrygi, tajemnice i kłamstwa. Gdzie zaufanie było towarem deficytowym, bo nigdy nie było wiadomo, kto jest przyjacielem, a kto tylko takowego udaje by później wbić nóż w plecy.

🪶

Autorka zabiera nas w podróż do Petersburga ostatnich Romanowów, pokazując, jak żyły w tym przełomowym dziejowym momencie kobiety z różnych warstw społecznych. To, z czym musiały się mierzyć i jakie decyzje musiały podejmować przeraża i napełnia serce smutkiem.

Powieść ta pokazuje, że kobiety wcale słabą płcią nie są i nigdy nie były. Gotowe do niewyobrażalnych poświęceń są w stanie znieść wszystko, a każda trudność, każdy cios od życia sprawia, że stają się silniejsze.

🪶

„- Boże! Czy kobiety po prostu nie mogą rodzić dzieci i wychowywać? Świat byłby prostszy, gdyby każdy mógł tworzyć związek, z kim chce, a samotna kobieta z dzieckiem nie byłaby potępiana, tylko wspierana! Mężczyzn za pozamałżeńskie dzieci jakoś nikt za bardzo nie potępia”.

🪶

Urzekł mnie piękny styl pisania Moniki Raspen. Zachwyciła mnie jej dbałość o szczegóły oraz dokładność w tworzeniu postaci, które intrygują i wzbudzają mnóstwo emocji. Czytając tę powieść zastanawiasz się, czy osoby te faktycznie były takie, jak przedstawiają je historyczne pisma i filmy? Co tak naprawdę czuły? Co siedziało im w głowach?

Książka ta okazała się dla mnie nie tylko fascynującą literacką podróżą, ale również skarbnicą wiedzy. A zakończyła się w takim momencie, że ja nie wiem, jak wytrzymam do następnej części. Będzie trudno, bo chciałoby się natychmiast poznać dalsze losy bohaterów (chociaż z historii wiadomo, jak zakończyły się dla niektórych z nich 🥺) i uzyskać odpowiedzi na nurtujące pytania.

🪶

Dziękuję autorce za to, że stworzyła tak wspaniałą powieść oraz wydawnictwu, że dało mi możliwość jej przeczytania.

„Wnuczka Fabergé” to duma mojej biblioteczki ❤️.