Władcy ciemności recenzja

"Nie odrywając od niej wzroku, zatrzymał się nad nią oparty na łokciach.

- "Ja jestem zmierzchem dnia , który się skłania ku zachodowi i w ciemności brodzi. Noc, siostra śmierci oczy mi przesłania..." - wyszeptał. Spojrzała w jego ciemne już oczy, Szekspir był jej ulubieńcem. - "Gdzie miłość wielka, tam i lęk szaleje. Gdzie rosną lęki, miłość potężnieje.""

"- Rozchyl usta - rozkazał. Przełknęła głośno ślinę, oddychając coraz szybciej. - Eilisss... - przeciągle wypowiedział jej imię, zmuszając do posłuszeństwa. Ciężko oparła głowę o ścianę, przymykając oczy, powoli rozchyliła wargi. - Otwórz oczy, proszę, chcę je widzieć.

Tego było już za wiele. Ciepło rozchodzące się w jej ciele osaczyło ją ze wszystkich stron. Wygięła się w łuk, wbijając równocześnie paznokcie w jego dłonie. Spojrzała wpierw mu w oczy, po czym spuściła wzrok na usta oraz goszczący na nich uśmiech. Momentalnie i energicznie wtopił się w nią, chłonąc całym sobą, całował z całą siłą, tęsknotą, nienasyceniem. Przywarła do niego, nie chcąc, by skończył. Pragnęła go intensywnie, mocno, o czym doskonale wiedział. Przygryzł jej dolną wargę, a kiedy jęknęła z bólu, wtargnął językiem głęboko w ciepłe wnętrze. Wyczuwał jej drżenie, mimo że wciąż silnie ją więził. Westchnęła w zawodzie, gdy się od niej odsunął, odchodząc tak szybko, jak się pojawił."