Wizje. Gniew recenzja

Cykl z komisarzem Igorem Szulcem vel Czarnym otwiera książka "Wizje. Gniew ". Napisana przez Polską pisarkę, która jak do tych czas ma za sobą bardzo udany debiut. Anna Krystaszek wprowadza nas w mroczny świat, opisując poszczególne zbrodnie, poprzez wizje, jednej z pacjentek szpitala psychiatrycznego.

Paulinę Brzezińską znaleziono w lesie. Ponieważ była rozchwiana emocjonalnie, zabrano ją i umieszczono w zakładzie psychiatrycznym. Kobieta, niczym prorok, opowiadała, o której zbrodni się dopuściła, a o której wszyscy dowiedzą się za kilka dni. Wtedy to zostaną odnalezione zwłoki Jerzego Żukowa. Po kilku dniach pobytu na oddziale zamkniętym Paulina prosi swojego lekarza, aby ten skierował policję w miejsce, w którym ona została odnaleziona, gdyż tam znajduje się ciało wymienianego wcześniej mężczyzny z obciętym językiem, poderżniętym gardłem, ze śladami tygodniowych tortur i wydrapanym, krwawym napisem na brzuchu – „Pierwszy z 5”. Jak się okazało, faktycznie, w tym miejscu zostały odnalezione zwłoki, co więcej, wszystkie dane pasują do opisu, tylko skąd pacjentka zamknięta od kilku dni w szpitalu i przebywająca pod nadzorem mogła o tym wiedzieć? To morderstwo zapoczątkowało serię zbrodni, a Paulina, za każdym razem ostrzegała o mającym nadejść przestępstwie. Okazuje się, że aby rozwiązać współczesną zagadkę śledczy muszą się cofnąć do wydarzeń sprzed dwudziestu lat.

Narracja powieści prowadzona jest z perspektywy kilku osób, co sprawia, że widzimy wydarzenia oczami różnych bohaterów i zaglądamy do umysłu wielu osób.

Autorka chcąc "podkręcić", trochę mroczne oblicze jednego z miejsc akcji, umieściła zdarzenia w Lublińcu. Przed laty hitlerowcy przeprowadzali tam eksperymenty na dzieciach, a dziś, jedna z bohaterek przebywa tam na leczeniu.

Książka przyciągnęła mnie i zachęciła do dalszego czytania, mocnym prologiem. Wizje kobiety sprawiły, że fabuła, przynajmniej, na początku stanowiła dodatkową atrakcję i skrywała tajemnicę, którą pragnęłam jak najszybciej poznać. Tak też się stało, gdyż w pewnym momencie domyśliłam się rozwiązania tej części zagadki. Ta wiedza nie odebrała mi przyjemności dalszego czytania. Pomimo iż zabrakło mi tu większego nacisku na warstwę psychologiczno emocjonalnalną to i tak uważam, że ten tom stanowi świetne otwarcie nowego cyklu. Teraz czekam na kolejne książki, a Wam polecam tę lekturę i życzę miłego zaczytania.