Odnaleziony recenzja

Harlan Coben należy do moich ulubionych pisarzy. Jego książki to mój absolutny must have. W domowej biblioteczce mam ich około 30 egzemplarzy. Dla mnie to wirtuoz gatunku, jestem fanką jego thrillerów. Tym razem wzięłam do ręki wolumen "Odnaleziony". Jak zawsze się nie zawiodłam i przeczytałam książkę z prawdziwą przyjemnością. A raczej ją szybko pochłonęłam, bo w zaledwie dwa dni.

Głównym bohaterem powieści i jednocześnie jej narratorem jest Mickey Bolitar, licealista, uczeń drugiej klasy. Razem z przyjaciółmi: Emą, Łyżką i Rachel tworzą zgrany team, mimo, że Łyżka leży w szpitalu sparaliżowany, a Rachel została postrzelona. Przyjaciele zostali zwerbowani do tajnego stowarzyszenia, zwanego Schroniskiem Abeony do pomocy w ratowaniu dzieci i nastolatków. Przed czym i kim mają ratować te dzieci? Jakie grozi im niebezpieczeństwo? I kim jest posępna Nietoperzyca, szefująca stowarzyszeniu?

Dodatkowo Mickey prowadzi prywatne śledztwo w sprawie swojego ojca, który został pochowany i leży w trumnie pod ziemią. Chłopak jednak nie wierzy w jego śmierć. A wszystko za sprawką Nietoperzycy.

"Wycelowała we mnie kościsty palec i wypowiedziała słowa, które zmieniły moje życie: Twój ojciec nie umarł. Jest jak najbardziej żywy."

Chłopak jej pełen wątpliwości, ale z czasem coraz bardziej zaczyna być pewien, że padł ofiarą manipulacji. Zaczyna szukać. Stara się dopasować wszystkie elementy układanki. Chce za wszelką cenę poznać prawdę. Pomaga mu w tym wujek Myron, brat ojca.

"Najgorsza prawda jest lepsza od najpiękniejszego kłamstwa".

Poszukiwanie ojca i ratowanie dzieci to nie jedyne wątki tej powieści. Mamy tu sporo sportu i koszykówki. Mickey próbuje rozwikłać sprawę swojego kolegi Troya, który został usunięty z drużyny z powodu stosowania sterydów. Jak zakończy się ta sprawa? Czy Troy rzeczywiście brał udział w aferze dopingowej? Kim jest Buck i dlaczego zginął?

Powieść Harlana Cobena jest napisana lekkim, przejrzystym stylem. Krótkie rozdziały, prosty język i sporo dialogów sprawiają, że tę powieść czyta się bardzo szybko. Tajemnice, intrygi i stopniowanie napięcia powodują, że lektura jest prawdziwą przyjemnością. Nie trzeba wysilać umysłu, po prostu płynie się z prądem treści.
Co ważne, autor porusza w swojej powieści wiele ważnych tematów, takich jak uzależnienie od narkotyków, przemoc domowa czy doping wśród sportowców. Pokazuje jak wielka może być siła przyjaźni i jak ważne jest w sporcie zespołowym zgranie, wsparcie i zrozumienie.
Przyznaję, że zakończenie mnie bardzo wzruszyło.
Polubiłam głównego bohatera za determinację w dążeniu do poznania prawdy. Czy mu się to udało? Przekonajcie się sami. Polecam.