Odnaleziony recenzja

Harlan Coben - wspaniały pisarz, autor jednych z lepszych kryminałów. Napisał między innymi świetną trylogię z Mickey'em Bolitarem, bratankiem słynnego Myrona Bolitara. Książka "Odnaleziony", to moja ulubiona część. Pojawia się w niej wiele zagadek do rozwiązania, wiele sekretów, a także wiele świetnie opisanych akcji, które zapierają dech w piersi. Mickey wciąż mając nadzieję, że jego ojciec może nadal żyć, wraz z trójką przyjaciół prowadzi śledztwo. Ekipa stara się poznać wszystkie założenia "Schroniska Abeona". Udaję im się dowiedzieć, kim naprawdę jest sanitariusz, który przekazał Mickey'owi wiadomość o śmierci ojca. Prawda okazuję się zaskakująca. Przyjaciele odkrywają też, co łączyło ojca Mickey'a z tajemniczym mężczyzną. Oprócz tej sprawy, Mickey ma do rozwiązania jeszcze dwa niezależne śledztwa. Jedno dotyczy kolegi z drużyny koszykarskiej Troy'a , a właściwie dwóch, bo jeszcze dochodzi Buck. Jeden nagle znika, a drugi jest zamieszany w aferę dopingową. Czytając część z tym dochodzeniem, jesteśmy naprowadzani przez autora na niewłaściwy tor myślenia. Możemy się domyślać o co chodziło, bo treść jest tak sformułowana, iż odczuwamy, jakby rozwiązanie zostało nam podane na tacy. Nic bardziej mylnego. Prawda okazuję się być zupełnie inna, całkiem pogmatwana. Druga sprawa dotyczy przyjaciółki Mickey'a, Emy, a właściwie jej chłopaka. Albo raczej internetowego chłopaka. Dziewczyna uważa, że oboje się w sobie zakochali, że widzieli swoje zdjęcia, że planowali wspólne życie. Umówili się na spotkanie w galerii, jednak chłopak nie przyszedł. Od tej pory Ema nie mogła się z nim już skontaktować. Okazało się, że chłopak usunął konto na portalu, a z facebook'a zniknęły jego zdjęcia. Jakby tego było mało, na jego profilu pokazuje się słynny motyl Abeona. Łyżka namierza skąd chłopak pochodzi, a przyjaciele ruszają na jego poszukiwania. Czy uda im się go znaleźć? A jeśli tak, to czy to po prostu nie był jakiś okrutny żart? W końcu Ema nie uchodziła za popularną i lubianą dziewczynę. Niedawno pisałam na temat drugiej części trylogii "Kilka sekund od śmierci". Jeśli ją czytaliście, to wiecie, że było mi mało, że czułam niedosyt i że nie byłam do końca zadowolona. Z czystym sumieniem mogę stwierdzić, że ta książka zrekompensowała mi te wszystkie rzeczy. Polecam serdecznie.