Udupione przez matki recenzja

"Udupione przez matki " Natasza Socha

Słowo MATKA kojarzy się z ciepłem. W końcu Matka to osoba, która przez 9 miesięcy nosiła swoje dziecko pod sercem, później pielęgnowała, karmiła i uczyła jak żyć. To osoba do której w pierwszej kolejności biegło się z rozbitym kolanem i ze złamanym sercem. Matka zawsze stoi murem za swoim dzieckiem i broni go jak lwica przed wszystkimi niebezpieczeństwami.

Natasza Socha w swojej książce "Udupione przez matki " ukazuje zupełnie inny obraz Matki. Autorka podzieliła je na 9 kategorii. To nie są matki czułe i kochające, ale matki które uprzykrzają życie swoim córką. Podcinając im skrzydła i wywołując traumę na całe ich życie. Ta trudna relacja niestety rzutuje na późniejsze , dorosłe życie tych kobiet, wywołując żal i zaniżając ich poczucie własnej wartości.

Książka zawiera wspomnienia dorosłych już kobiet, które dzielą się swoimi przeżyciami. Ukazują matki jako osoby bardzo toksyczne, które swoim zachowaniem i czynami po trochu wyniszczają psychicznie własne córki. Matki które kontrolują i na każdym kroku krytykują.

Ta książka "boli ", ciężko przeczytać ją bez żadnych emocji. Patrząc na wiek tych kobiet, dzielących się swoimi wspomnieniami, jestem w szoku, że własna matka była w stanie zgotować takie piekło własnemu dziecku. W tych kobietach ta trauma nadal tkwi bardzo głęboko, mimo upływu lat.

Natasza Socha nie boi się poruszać się w swojej książce trudnych tematów.
Myślę, że dla kobiet, które podzieliły się z czytelnikami kawałkiem swojego trudnego życia, była to forma terapii i przelanie swojego bólu na papier, przyniosło im w pewien sposób ukojenie.
Miejmy nadzieję, że będzie w tej historii czas na pojednanie i obie strony wykonają choć drobny gest w kierunku naprawienia tych relacji. Oczywiście niektóre córki zapewne nie zdążyły tego zrobić, ale może uda się wybaczyć nad grobem matki. Na wszystko jednak potrzeba czasu i dojścia do porozumienia z własnym sumieniem.

"Udupione przez matki " to książka, która skłania do refleksji. Daje szansę na odbudowę relacji matka-córka. Niesie nadzieję na uzdrowienie tych, którzy cierpią z powodu nieporozumień i konfliktów.
Myślę, że ta książka jest również przestrogą dla matek jak cienka może być nić wiążąca wspólne chwilę matki I córki. Łatwo ją zerwać, ale ciężko później odbudować.

Więc zatrzymajmy się na chwilę i zastanówmy się nad swoją relacją z Mamą póki jeszcze mamy na to czas.

Dziękuję Wydawnictwu PASCAL za możliwość przeczytania książki, którą serdecznie polecam każdej matce i córce jako lekturę obowiązkową.