Tryjon recenzja

"Nic nie ochroni nas przed bólem wspomnień. Sami musimy się z nim uporać."

Mila jest inna niż wszyscy. Często traci świadomość, przebywa w jednym miejscu, by po kilku godzinach znaleźć się w zupełnie innym. Pewnego dnia budzi się w zaświatach, zwanych Tryjonem. Dowiaduje się, że nie żyje, a przed śmiercią dopuściła się zbrodni.

Czy zdoła dowieść swojej niewinności?

Czy kiedykolwiek jest za późno na miłość?

I najważniejsze – co skrywa Tryjon?

Wciągająca historia o życiu po śmierci i poszukiwaniu własnej tożsamości.

Niestety, nie byłam w stanie uwierzyć w tę historię. Była dla mnie zbyt mdła i koniec końców przesłodzona. W mojej opinii książka ma wiele niedoskonałości i jest niedopracowana w dość ważnych dla fabuły elementach oraz w charakterystyce postaci. Zakończenie było przewidywalne, nijakie i kompletnie pozbawione emocji. Trzeba też zaznaczyć, że książka porusza niezmiernie ważny społecznie temat, jakim są zaburzenia osobowości. Niestety, został on potraktowany bardzo powierzchownie, przez co same zaburzenia osobowości zostały spłycone. Mimo że sama choroba została ukazana jako coś bardziej złożonego, to samo rozwiązanie, jak na skalę problemu, okazuje się zbyt banalne i proste. Tryjon ponadto jest do bólu schematyczny. Jak to w większości młodzieżówek, tak i w tej mamy wątek romantyczny. I jest on całkowicie zbędny, to po prostu kolejny wątek spłycający całą historię i w który ciężko uwierzyć. Bardzo irytowali mnie bohaterowie, którzy byli bardzo płytcy, brakowało w nich głębi. Nie byłam w stanie obdarzyć żadnego z nich, choć cieniem sympatii. Dialogi są płytkie, które nie miałyby szans być wypowiedziane w rzeczywistości. Miałam wrażenie, że są wyjęte niczym z kiepskiego, tureckiego serialu. gdzie bohaterzy muszą wprost wyrazić wszystkie swoje emocje i przemyślenia. Z pewnością, nie jest to pozycja dla osób, które cenią sobie wartką akcję. Tryjon bazuje głównie na emocjach. Osobiście ich nie odczułam, ale myślę, że są osoby, które będą je odczuwać bardzo mocno i być może się wzruszą. Nie mogę napisać, że czytanie tej pozycji było przyjemnością, raczej przez nią przebrnęłam. Może to jest pozycja dla młodszego czytelnika, który przeczytał mniejszą liczbę książek i nie będzie przeszkadzała mu jej schematyczność i naiwność.