Samotność twórcy. Klątwa recenzja

Na początku bałam się, że nie będę w stanie przeczytać tej książki, jest tak inna od zazwyczaj czytanych przeze mnie pozycji. Dodatkowo kilka razy rozpoczynałam czytanie i zawsze coś mi przeszkadzało, odwracało moją uwagę, podchodziłam do tego zadania jak pies do jeża. W końcu mi się to udało. Podczas czytania czuć, że to nie jest pierwsza książka autorki, że wie o czym pisze i wie jak chce żeby ta książka była odebrana.

Nie wiedziałam jak życie wygląda z perspektywy pisarza, co czuje w trakcie pisania, jak bardzo frustrujący jest brak weny i zrozumienia. Od pierwszych stron książki można odnieść wrażenie, że Alan myśli, że zawiódł swoich rodziców zostając pisarzem. Alan jest 24 letnim pisarzem dla którego pisanie jest sensem życia, pisanie jest mu potrzebne do życia równie mocno co tlen. Pracuje głównie nocami i zatraca się w tym nie zwracając uwagi na to co dzieje się wokół niego. Młody pisarz dużo lepiej dogaduje się z bohaterami swoich książek niż z bliskimi, gdy dopada go wena pisze po 16 godzin na dobę bez wytchnienia i żyje życiem swoich postaci. Jest samotnikiem, który dużo analizuje i myśli, często zbyt dużo myśli bombarduje mu głowę na raz. Jego debiutancka powieść okazała się hitem i wtedy Alan najbardziej wierzy w siebie i sens tego co robi. Im więcej książek ma na swoim koncie tym bardziej ktoś próbuje mu dopiec, z tym większym hejtem na siebie i swoją twórczość musi się mierzyć. Zaczyna wtedy też wątpić w siebie, swój talent i możliwości.W poszukiwaniu spokoju i weny zaszywa się w domu swojego pradziadka, który także był pisarzem i stopniowo odkrywa historię jego życia. Wtedy akcja w książce przyspiesza, z każdą stroną odkrywamy coraz to nowe fakty z życia pradziadka Alana. Tajemnice i pomysłowe skrytki budzą w człowieku żyłkę detektywistyczną i ciekawość bierze górę nad rozsądkiem i nie sposób książki odłożyć na bok, nawet w środku nocy.

Moim zdaniem trochę za słabo wyeksponowany jest wątek zauroczenia Alana. Niby kocha się w pięknej, delikatnej dziewczynie jaką niewątpliwie jest Alice ale zbyt szybko się poddaje i "odstępuje" ją bratu bez walki. Obaj chcą dać jej możliwość wyboru ale Alan wybiera za nią ignorując jej telefon.

Była to moja pierwsza styczność z twórczością autorki i "Samotność twórcy. Klątwa" wywarła na mnie pozytywne wrażenie. Jestem zachwycona stylem pisania autorki i łatwości z jaką opisuje wewnętrzną walkę i emocje młodego człowieka.