Głodna Puszcza recenzja

Ekipa Kociołka bardzo pozytywnie zaskoczyła mnie w pierwszym tomie serii "Nie ma tego złego" więc niezwłocznie sięgnęłam po kolejny. Edward Kociołek pragnie najmocniej na świecie wieść spokojne życie karczmarza i kucharza u boku swojej rodziny. Ale jak to w życiu bywa, nie zawsze dostajemy to, czego chcemy. W konsekwencji zostajemy wplątani w kolejną przygodę. Jak zwykle miało być prosto i przyjemnie, a jak wyszło... musicie sprawdzić sami. A jest co sprawdzać!

"Nie ma tego złego" rozpoczynało się wartką akcją, z miejsca czytelnik zostaje wciągnięty w wir wydarzeń. "Głodna Puszcza" uspokaja nasze zmysły, by Zza rogu przywalić nam obuchem. Marcin Mortka nie zwalnia tempa, jego kreacja świata porywa w dalszym ciągu, autor wciąż zaskakuje, a zwroty akcji mogą przywrócić o palpitacje serca! Tym razem stwarza nam okazje do zwiedzenia tytułowej "Głodnej Puszczy", która kryje w sobie niesamowite kreatury: trolle, kłobuki, a także kolegów Zwierzaka- gobliny rzeczne. Odkrywa także rąbki tajemnicy na temat Pogorzałka i Urgo. Mam nadzieję, że w kolejnych tomach uda mi się poznać bliżej Eliaha. Mam słabość do elfów, a do tych z morderczymi skłonnościami najbardziej.

Pióro Pana Mortki jest lekkie i żywe, szczerze mówiąc z wypiekami na policzkach, czytałabym także przepis na kotleciki w sosie grzybowym, jeżeli napisałby go Marcin Mortka. Humor niezmiennie doskonały, prosty i przede wszystkim zabawny. Tak samo jak nasi kompani Kociołka. Jednakże autor nie częstuje nas tylko niewybrednymi żartami, ale zaznajamia nas także poważnymi tematami tak jak poczucie zdrady, tęsknoty czy obawy. To sprawia, że bohaterowie "Głodnej Puszczy" są bliscy czytelnikom.

Polecam gorąco, zwłaszcza na zimne wieczory. Edward Kociołek i jego druhowie przytulą was do serduszka porywającą akcją, świetnym poczuciem humoru, zwrotami akcji i smakowitymi frykasami. Myślę, że fenomen tych bohaterów polega przede wszystkim na tym, że są to prości (nie)ludzie, którzy tak jak wszyscy chcą wieść spokojne życie, nie są Wybrańcami, którzy muszą zbawić świat. To zwykłe chłopaki ze skłonnościami do wpadania w kłopoty. Takim Kociołkiem mógłby być każdy z nas. Tylko tyle i aż tyle. Więcej mi nie potrzeba.